تحريف ناپذيری قرآن
|
|
تحریف قرآن این اشکال را دارد که عنصر نامطلوبی در بر دادر و به نقض غرض شباهت دارد مانند این میماند که از عصمت انبیاء در تحت عنوان گناه یا صدور گناه از پیامبران بحث گردد. مراد از تحریفناپذیری در واقع تحریف ناپذیرفتن یا تحریف ناپذیرفتگی قرآن است که امری است تاریخی و اعتقادی. تعریف تحریف: به نوشتهی ابن منظور حرف، تحرف و احریراف که با حرف علی به کار میرود، یعنی عدول و میل گشتن از چیزی است. تحریف القلم یعنی قط زدن آن به صورت یکبری و مایل یا کج و قلم محرف یعنی قلمی که این گونه تراشیده شده و مقطع کج داشته باشد. تحریف الکلم عن مواضعه یعنی تغییر دادن آن. کلمهی تحریف در قرآن به کار رفته است. بعضی از فرهنگها تحریف را به تغییر و تبدیل معنی کردهاند که جامعتر است. در قرآن مجید مشتقات تحریف چهار بار به کار رفته است. (نساء/ 45، مائده/113، بقره/75) اما تحریف یا تحریف هایی که در مبحث تحریفپذیرفتن یاتحریف ناپذیرفتن قرآن به کار میرود بیشتر تحریف لفظی است. زیرا تحریف معنوی یعنی تفسیر به رأی به وجهی نامعقول و تأویل ناپسندیده. تحریف لفظی خود بر دو نوع است: الف) به کاهش که به آن تحریف به نقیصه یا تنقیص می گویند. ب) به افزایش بیشتر محققان برآنند که کسی قائل به تحریف به افزایش یا تحریف به زیاده نیست. تحریف به معنای تغییر و تبدیل که قائلان به آن مثالهایی میزنند که همه از مقولهی اختلافات قرائت است. مانند ملک یوم الدین به جای مالک یوم الدین. قائلان به تحریف از شیعهی امامیه بعضی از اهل سنت از دیر باز به شیعهی امامیه اثنا عشریه نسبت داده اند یا تهمت زده اند که به قائل به تحریف قرآن هستند. نظر گاه رسمی و حتی اجماعی شیعه امامیه اعتقاد به عدم تحریف قرآن است.
تعداد بازدید ها: 9910