یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام چنین نقل میکند:
پول فراوانی را به عنوان
سهم امام برای امام صادق علیه السلام میبردم و در راه، پیش خود فکر میکردم که چقدر زیاد است.
هنگامی که خدمت امام مشرف شدم، امام به غلامش گفت طشتی بیاورد. آنگاه کلماتی بر زبان آورد و ناگهان طشت لبریز از دینار شد.
در این هنگام به من فرمود:«آیا گمان می کنی که ما به اموال شما نیازمند هستیم؟ آنچه از شما می گیریم تنها برای طهارت و پاکی خود شماست.»