شرح بیماری
بیماری قلب ناشی از مشکل ریه پرفشاری خون ریوی عبارت است از نارسایی احتقانی قلب در اثر افزایش فشار خون در ریهها. این وضعیت عارضهای از بیماریهایی است که جریان خون را در ریهها آهسته یا متوقف میکنند.
علایم شایع
- خستگی و ضعف
- تنگی نفس به هنگام فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
- غش کردن مکرر
- تورم پا و ساق پا در اثر تجمع مایع
- برجسته شدن رگهای گردن
- آبی شدن رنگ پوست
- درد قفسه سینه
- بزرگ شدن کبد و تورم شکم
- تب بالا
- سرفه غلیظ
- افزایش وزن به میزان 2-5/1 کیلوگرم در عرض 2-1 روز
علل
عوامل تشدید کننده بیماری
- استراحت طولانی مدت در رختخواب به دلیل هرگونه بیماری. این مسأله باعث افزایش احتمال تشکیل لخته در خون میشود.
- سیگار کشیدن
- زندگی در ارتفاعات بالا
- مواجهه شغلی با مواد آسیبزا برای ریهها
- مصرف برخی از داروها مثل فنفلورامین و دکسفنفلورامین
پیشگیری
- سیگار نکشید.
- برای هرگونه بیماری زمینهای که با جراحی یا درمان طبی خوب میشود به دنبال درمان مربوط باشید و دستورات درمانی را به دقت رعایت کنید.
عواقب مورد انتظار
این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج است. بسیاری از بیماران 15-10 سال پس از تشخیص زندگی میکنند، اما به تدریج ناتوانی زیادتر میشود. البته علایم را میتوان برطرف کرد یا تحتکنترل در آورد. به کمک پیوند ریه شاید بتوان بیمار را معالجه کرد. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه دارد، بنابراین امید میرود که روشهای درمانی مؤثرتری ابداع شوند و نهایتاً بتوان این بیماری را معالجه نمود.
نارسایی قلبی برگشتناپذیر و مرگ از عوارض احتمالی بیماری هستند.
درمان
امکان دارد آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر باشد: آزمایش خون، بررسی کار ریهها، و عکسبرداری از ریهها با
اشعه ایکس. البته ممکن است به
اکسیژن نیاز باشد. پزشک میتواند نوعی اکسیژنی که به شما اجازه خواهد داد تا فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای خود را حفظ نمایید را تعیین کند. وزن خود را روزانه ثبت کنید. هرگونه افزایش ناگهانی وزن میتواند نشاندهنده تجمع مایع باشد. گاهی انجام جراحی برای تصحیح مشکلات ناشی از بیماریهای مادرزادی یا اکتسابی؛ مثلاً تعویض دریچه قلب آسیب دیده.
درمان دارویی
- داروهای ادرارآور (دیورتیک) برای پیشگیری از تجمع مایع
- دیژیتال برای تقویت قدرت انقباضات عضله قلب
- آنتیبیوتیکها برای درمان عفونتهای مکرر
- داروهای گشادکننده رگ برای کاهش مقاومت رگهای خونی، تا به این ترتیب خون بهتر جریان پیدا کند.
در ضمن تا حدی که وضعیت جسمیتان اجازه میدهد در زمان ابتلا به این بیماری فعالیت داشته باشید، اما بیش از حد به خود فشار نیاورید. بین فعالیتها هم استراحت داشته باشید و از رژیم غذایی کمنمک استفاده کنید.
مباحث مرتبط با عنوان