یکی از واژه هایی که در فرهنگ قرآن و سخنان معصومین علیهم السلام به کار رفته است واژه «برکت» است. برکت یعنی وجود داشتن خیر و خوبی در یک چیز به گونه ای که این خیر و خوبی را انسان از خدا بداند و ببیند.
بر این اساس موضوعات مختلفی در قرآن با ویژگی برکت مطرح شده اند؛ مانند «قرآن» کریم زیرا در کلمات و آیات و سوره های قرآن خوبی و خیر حقیقی برای کسی که واقعا قصد بهره برداری از آنها را داشته باشد وجود دارد و یا «آب باران» که در شرایط مخصوص مایه برکت و فراوانی نعمت است و یا پیامبری همچون
حضرت عیسی علیه السلام به عنوان وجود مبارک.
(با برکت) معرفی شده است زیرا مایه هدایت و سعادت انسان هایی است که واقعا پیرو او هستند در نتیجه می تواند زمانها و مکانهای خاصی را آمیخته به برکت بدانیم مانند سرزمین مکه، خانه خدا، سخنان پیشوایان معصوم علیهم السلام.
