بحرین Bahrain
پرچم بحرین
| |
| نقشه جغرافیایی بحرین
| |
| نقشه سیاسی بحرین
| |
|
مشخصات آماری بحرین
نام رسمی | دولت بحرین (دولة البحرین)
| عضو |
| حکومت | شیخ نشین
| مساحت | 665 کیلو متر مربع
| خط ساحلی | 161 کیلومتر
| مختصات جغرافیایی | 26درجه شمالی و 50درجه و 33 دقیقه شرقی
| جمعیت | 677886 نفر
| پایتخت |
| شهر عمده |
| زبان | عربی
| مذهب | اسلام
| امید طول عمر | 6/70 سال
| رشد سالانه جمعیت | 1.56% درصد
| واحد پول | دینار بحرین
| |
|
حکومت
مسجد جامع منامه
|
حکومت بحرین در دست
امیر آن است (مقامی ارثی) که نخست وزیر و کابینه وزیران را انتصاب می‌کند. قانون اساسی 2002 متضمن مجمع نمایندگان با 40 عضو انتخابی و مجلس شورا با 40 عضو انتسابی پادشاه به مدت 4 سال . مجمع نمایندگان با رأی عمومی انتخاب می‌شوند و در انتخابات پارلمانی ماه اکتبر 2002 ، 19 کرسی نصیب جریانات اسلامگرا و 21 کرسی نیز نصیب مستقل ها و عناصر غیر مذهبی شده است . (شناسنامه کشورهای جهان _ گیتاشناسی 1382 )
آموزش
میزان باسوادی: 7/87% ( 1995) (همان کتاب بالا )
سنین تحصیل اجباری: تحصیل اجباری نیست.
تعداد دانشگاه: 2
دفاع
خدمت سربازی : ندارد.
جغرافی
این شیخ نشین لم یزرع در
خاورمیانه و در منطقه
خلیج فارس قرارگرفته است. میانگین بارش سالانه آن 75 میلیمتر و میانگین دمای هوا، 32 درجه سانتیگراد میباشد.
جزیره بحرین که میان 35 جزیره کوچک این مجمع الجزایر بزرگترین است عمدتا متشکل است از شنزارها و ماندابهای شور و به واسطه خاکریز به عربستان سعودی متصل است.
هیچ رودی در بحرین وجود ندارد.
بلندترین نقطه: جبال الدوخان با ارتفاع 134 متر.
آب و هوا: آب و هوا بسیار گرم است.
اقتصاد
هتلی واقع در بحرین
|
ثروت
بحرین ناشی از صادرات
نفت و
گاز طبیعی و صنعت پالایش نفت و
آلومینیوم و منسوجات و واردات آن را نفت خام، ماشین آلات ومواد شیمیایی تشکیل می دهد.
با کاهش ذخایر در دهه 1970، دولت به تشویق و ایجاد تنوع اقتصادی پرداخت، با این نتیجه که بحرین اکنون یکی از عمده‌ترین مراکز بانکی و ارتباطات
خلیج فارس است.
تاریخ معاصر
بحرین ، که از اواخر قرن نوزدهم تحت الحمایه
بریتانیا بود ، اولین کشور منطقه است که صنعت نفتش را توسعه داد. از زمان استقلال در 1971 میان جوامع سنی و شیعه تنش وجود داشته است.بحرین درواکنش نسبت به خطر تفکر انقلابی شیعه در
ایران، به انعقاد قراردادهای دفاعی با
عربستان سعودی و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس پرداخت، و پس از اشغال
کویت از سوی
عراق در اوت 1990 به نیروهای متحدین پیوست.
