انگلستان در عهد انگلوساکسون ها
تا سال 450 میلادی رومیان باستان، انگلستان را ترک کرده بودند و به جای آنها تعداد زیادی از مردم شمال اروپا در آنجا اقامت داشتند. اقوامی که در آنجا سکونت داشتند متعلق به چهار قبیله، «آنگل» ها، «یوت» ها، «فرزین» ها و «ساکسون» ها بودند . این ساکنان، «آنگلوساکسون» نامیده شدند. قبرهای منطقه ساتن هو با یادداشتهای راهبانی مثل عالیجناب «بید»، اطلاعات مربوط به تاریخ آنها را بیان می کند. قرنها بعد، شاهان آنگلوساکسون مانند
آلفردکبیر با مهاجمان
وایکینگ جنگیدند.
جنگ بین وایکیبگها و انگلوساکسونها در سال
991 میلادی را به تصویر می کشد.
|
440میلادی
بعد از آنکه نیروهای رومی بیرون رفتند، افراد زیادی از قبایل
آلمانی از نواحی شمال قاره اروپا از عرض دریای شمال گذشتند و به
انگلستان حمله کردند.
500 میلادی
ساکسونهای مهاجم توسط شپاهی از
سلتهای ولزی، احتمالا به فرماندهی شاه آرتور افسانه ای، شکست خوردند.
563
راهب
ایرلندی،
کلمبای مقدس ،
صومعه ای را در جزیره آیونا، در ساحل غربی
اسکاتلند، بنا کرد.
597
پاپ گریگوری کبیر، راهب بزرگ
سن آگوستین را به عنوان مبلغ رسمی خود، به قلمرو انگلوساکسونها در کنت فرستاد. مسیحیت شروع به گسترش می کند.
796 ـ 757
«لوفا»، فرمانروای
مارسیا و قدرتمند ترین حاکم آنگلوساکسون در
انگلستان، خاکریز بزرگی برای دفاع در مقابل حمله مهاجمان
ولز ساخت.
793
وایکینگها به «جزیره مقدس»
لیندیسفارن در سواحل شمال شرقی انگلیس هجوم بردند. در سال 875 م صومعه نشینان این جزیره از ترس هجومهای بیشتر، صومعه را ترک کردند.
871
آلفرد کبیر به عنوان شاه قلمرو انگلوساکسونها در
وسکس ، به جای برادرش بر تخت می نشیند.
878
نیروهای آلفرد در مقابل ارتش وایکینگ
دانمارک به فرماندهی «گاترام» پیروزی بزرگی به دست می آورند. گاترام بلافاصله بعد از جنگ به دین مسیح می گرود.
937
آتلستان وسکس، ارتش متحد
اسکاتلند و وایکینگها را شکست می دهد. او اولین پادشاهی می شود که بر همه انگلستان حکومت می کند.
991
پادشاه انگلستان،
اتلرد آن ردی، برای صلح با دانمارکیها، حاضر به پرداخت خراج شد. او مجبور شد مجددا در سالهای 1012 و 1017 م به آنها پول بپردازد.
1002
انلرد سعی می کند که همه دانمارکی ها را در
روز بریس مقدس در انگلستان، قتل عام کند.
28 ـ 1015
کانوت، رهبر دانمارک، انگلیس را فتح می کند. انگلیس به صورت قسمتی از امپراتوری دانمارک در می آید، که شامل
نروژ و قسمتی از
سوئد می شد.
1035
کانون می میرد. انگلیس، نروژ و دانمارک به صورت پادشاهی های مستقلی در می آیند. پسر نامشروع کانوت،
هارولد اول، به انگلستان حکومت می کند.
1042
ادوارد اقرار کننده، که یک آنگلوساکسون است، پادشاه انگلستان می شود.
1066
«ادوار اقرار کننده» می میرد. او فرزندی نداشت، در نتیجه هارولد دوم، کنت وسکس، در ژانویه تاجگذاری می کند. همین دو حاکم خارجی به نامهای هارولد هاردارد، پادشاه نروژ و
ویلیام فاتح ، دوک
نرماندی ، اعلام حکومت می کنند. هارولد، شاه نروژی را در تاریخ 25 سپتامبر در روی پل استامفورد شکست میدهد. سپس به سمت نواحی جنوبی به سمت هاستینگز، جایی که سربازان خسته اش بوسیله ارتش نروژی ویلیام در تاریخ 14 اکتبر شکست خورد، حرکت می کند. در روز کریسمس، ویلیام تاجگذاری می کند. حکومت انگلوساکسونها شکست می خورد.
1070
«هیروارد ویک»، قیام ساکسونها را علیه حکومت ویلیام اول رهبری می کند. قیام به شکست می انجامد، اما هیروارد فرار می کند.
تقریبا اکثر انگلوساکسونهای بدوی، بت پرست (مردمی که خدایامن متعددی را می پرستند) بودند. اما در دوران انگلوساکسونها بیشتر انگلیسی ها به مذهب مسیحیت در آمدند.
پرده تزئینی بی یو
ویلیام فاتح،
دوک نرماندی، در سال 1066 م به سرزمین آنگلوساکسونها در
انگلستان، حمله نموده.
پیروزی او بر روی پرده تزیینی بی یو، نمایش داده شده است. این پرده قلاب دوزی شده، پر از تصاویر و جزئیات جذاب درباره زندگی اروپایی در قرن یازدهم می باشد.
ماموریت آگوستین
در سال 597 میلادی
پاپ گریگوری کبیر (604 ـ 540) راهب بزرگی به نام اگوستین را (در سال 604 فوت کرد) برای ماموریتی رسمی به انگلستان اعزام کرد. آگوستین به همراه 40 راهب به شهر
کنت وارد شد. او به یاری پادشاه شهر کنت که همسرش مسیحی بود، یک
کلیسا در
کانتربری بنیاد نهاد و خود
اسقف اعظم (رئیس کلیسای انگلیس) کانتربری شد. اما با اینکه آگوستین مشغول گسترش آموزشهای مسیحیت در میان آنگلوساکسونها بود، مسیحیت از جهت دیگری به انگلیس رسید.
صومعه های واقع در جزایر
راهبان
تاریخ ایرلندی به رهبری کلمبای مقدس (597 ـ 521 م) یک صومعه در ابونا، جزیره ای در سواحل غربی
اسکاتلند، ساخت. در سال 635 م شاه اسوالد از شهر
آمبریای شمالی (641 ـ 605 م) که خود یک انگلوساکسون بود و از ابونا دیدن می کرد، از راهبان درخواست کرد تا تعداد از آنها برای دعوت مردم شهرش به دین مسیح، به آنجا اعزام شوند. یکی از این راهبان بنام آیدان مقدس (که در سال 651 م مرد)، صومعه ای در
لیندیسفارن (جزیره مقدس) در سواحل شمال شرقی انگلستان، بنا کرد.
پیروزی مبلغان رومی
مبلغهای رومی و راهبان ایرلندی در مورد بعضی از مراسم دینی مسیحی اختلاف نظر پیدا کردند. این اختلافات در جلسه مخصوص «شورای کلیسایی و ویتبی» در سال 664 حل شد. مراسم و سنتهای کانتربری که توسط آگوستین مقدس آغاز شده بود، در سراسر جزایر ایرلند رایج گردید.
حقایق ثبت شده
عالیجناب «بید» (735 ـ 672 میلادی) یک راهب انگلیسی در دوران آنگلوساکسون ها بود. او در سن 9 سالگی به صومعه بزرگ «جارو» در انگلیس رفت. او در آنجا بقیه عمر خود را صرف مطالعه و تدریس نمود. کتابهای زیادی راجع به موضوعات مختلف نوشت که، منابع بزرگ دانش و تاریخ انگلستان قدیم می باشند. معروفترین آنها
تاریخ کلیسایی مردم انگلستان می باشد که تالیف آن در سال 731 م به پایان رسید.
