فاطمه علیهاسلام بعد از پدر همواره غمگین بود. بدن شریفش نحیف، چشمانش اشکبار و قلبش سوخته بود. کودکان نازنین خود را خطاب می‏کرد و می‏فرمود:« کجا رفت پدر مهربان شما که شما را عزیز می‌داشت و در آغوش می گرفت؟ چرا دیگر نمی‏آید و در منزل ما را نمی‏گشاید؟!»

امیرالمؤمنین می‏فرماید:« من رسول خدا را در پیراهنش غسل داده بودم. فاطمه علیهاسلام همواره از من می‏خواست آن را نشانش بدهم. یک بار پیراهن را به او دادم. او پیراهن پدرش را گرفت و آن قدر آن را بویید تا از هوش رفت. من چون این منظره را دیدم، پیراهن رسول خدا را پنهان کردم.»

امام صادق علیه السلام می‌فرمود:« فاطمه علیهاسلام بعد از رحلت رسول خدا غم و اندوه فراوانی داشت. به همین دلیل جبرئیل نزد او می‏رفت، او را تسلی می‏داد و از رسول خدا و جایگاه بلندش در بهشت برای او سخن می‏گفت.»

منابع:

• بحارالانوار، ج 43، صفحات 181 و 157 و 156.

مراجعه شود به:

• گریه فاطمه علیهاسلام در سوگ پیامبر اکرم