ام سلمه

نامش هند و دختر ابوامیه مخزومی بود. ام سلمه همسر گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و بنابراین ام المومنین بود.
وی نخست همسر ابو سلمه مخزومی بود. او و همسرش از پیشگامان در اسلام بودند.مهاجرت به حبشه شرکت داشتند.
ام سلمه چهار فرزند به نام های سلمه، عمر، زینب و درّه داشت. آنان پس از بازگشت از حبشه به مکه، هجرت دیگری به مدینه مهاجرت کردند.
ابوسلمه در جنگ احد زخم مهلکی برداشت و مدتی بعد بر اثر آن درگذشت. ام سلمه بعد از شهادت همسرش و پیش از جنگ احزاب به همسری پیامبر در آمد

او بعد از حضرت خدیجه، برترین و با فضیلت ترین همسران پیامبر بوده است.

وی پس از رحلت رسول خدا ارتباط خود را با اهل بیت علیه السلام حفظ کرد و در حادثه سقیفه در برابر ابوبکر به دفاع از امیرالمؤمنین علی علیه السلام پرداخت و به دلیل دفاع از حق امامت او و حقوق حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام درفدک، یک سال از دریافت مستمری محروم گردید.

در زمان خلافت امام علی علیه السلام عایشه کوشید ام سلمه را وادار کند که به گروه مخالفان امام بپیوندد، اما ام سلمه از پیوستن به آنها سر باز زد و کوشید عایشه را از دشمنی با علی علیه السلام و رفتن به بصره باز دارد.

کوششهای ام سلمه
ام سلمه مهاجرین و انصار را به پشتیبانی از امام علی علیه السلام تشویق می‌کرد.
پسرش، عمر، را به یاری امام فرستاد. او پس از شهادت امام علی علیه السلام مبارزه سرسختانه ای را با معاویه و ناصبیان که علی علیه السلام را در منابر دشنام می‌دادند آغاز کرد و در نامه‌ای که به معاویه نوشت او را به دلیل این عمل زشت، نکوهش کرد.

وی آنچنان مورد اعتماد اهل بیت علیه السلام بود که امام حسین علیه السلام به هنگام عزیمت به کربلا، ودایع و امانات مخصوص خود را به وی سپرد.
او پس از حادثه کربلا به عزاداری شهدای اهل بیت پرداخت و سرانجام در سال 84 قمری دار فانی را وداع گفت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.

منابع:
الطبقات الکبری، الاصابه، اسد الغابه، معجم الرجال الحدیث، اعلام النساء المومنات