ولید بن صبیح می گوید:
مردی نزد
امام صادق علیه السلام آمد و ادعا کرد که از
معلی بن خنیس ، یکی از اصحاب امام که توسط داود بن علی، حاکم
مدینه، به شهادت رسیده بود، پولی طلب دارد، و گفت معلی بن خنیس حقش را خورده و ضایع کرده است.
امام در پاسخ او فرمود:«حق تو را کسی خورده است که او را به شهادت رساند.»
آن گاه به من فرمود:« برخیز و حقی را که او ادعا می کند به او بده؛ زیرا می خواهم معلی بن خنیس را سبک کنم.»
(منظور امام این بود که پرداخت دین و قرض، حساب شخص متوفی را در عالم برزخ
سبک می کند و مایه آرامش او می گردد.)
منبع: بحارالانوار، جلد 47
