دختر 13 سالهی
مسلم بن عقیل، از وقتی پدرش به
کوفه رفته بود، شب و روز در کنار دختران
حسین علیه السلام زندگی میکرد و با آنها همنشین بود. وقتی امام حسین علیه السلام خبر شهادت مسلم را شنید به خیمهی خود رفت و دختر مسلم را صدا زد و با او بسیار ملاطفت و مهربانی کرد.
دختر مسلم گفت:« یابن رسول الله! با من طوری رفتار میکنید که گویی یتیم شدهام. مگر پدرم شهید شده است؟!»
امام علیه السلام گریه کرد و فرمود:« اندوهگین مباش دخترم. اگر مسلم نیست، من پدر تو خواهم بود و خواهرم مادر تو؛ دخترانم خواهرانت و پسرانم نیز برادرانت خواهند بود.»
دختر مسلم بیتاب شد و گریه سر داد. پسران مسلم نیز گریستند و اهل بیت امام حسین علیه السلام نیز در این مصیبت با آنها سوگواری کردند.
منابع: قصه کربلا، ص 184.
- الامام الحسین و اصحابه، ص 174.
مراجعه شود به: