امام حسین علیه السلام و تفسیر آیه 23 احزاب و آیه 7 سوره مریم

من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلاً.
«برخی از آن مؤمنان، مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند صادقانه وفا کردند، پس برخی پیمان خود را به آخر بردند (تا به راه خدا شهید شدند) و برخی به انتظار (فیض شهادت) هستند و هیچ تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود راه ندادند.»

(در روز عاشوراء) یاران امام حسین علیه‌السلام یکی بعد از دیگری نزد امام می‌آمدند و می‌گفتند:
سلام بر تو ای زادة پیامبر خدا، و حسین علیه‌السلام به ایشان پاسخ می‌فرمود:
سلام بر تو، ما پس از تو (منتظر شهادت) خواهیم بود. سپس این آیه را تلاوت می‌فرمود:
پس برخی پیمان خود را به آخر بردند (تا به راه خدا شهید شدند) و برخی دیگر در انتظارند، تا اینکه همگی آنان که رضوان خدا بر آنان باد شهید شدند و با حسین علیه‌السلام جز خانواده‌اش کسی باقی نماند.

«لم نجعل له من قبل سمیا.»
ما از قبل برای او همنامی قرار ندادیم.

امام صادق علیه‌السلام فرمود:
ما از قبل برای او همنامی قرار ندادیم، حسین‌بن‌علی‌ علیهما السلام و یحیی‌بن زکریا است که از قبل همنامی نداشتند و آسمان فقط بر آن دو چهل روز گریست. گفته شد: گریستنش چگونه بود؟ فرمود:
به سرخی طلوع می‌کرد و به سرخی نیز غروب می‌نمود.