امام حسین علیه السلام هنگامی که به «حاجر» (محلی در بطن الرمه) رسید،
قیس بن مسهر صیداوی و بنا بر قول برخی راویان،
عبدالله بن یقطر، برادر رضاعی خود، را با نامه‌ای به سوی مردم
کوفه فرستاد. این نامه، در حقیقت، پاسخ نامه
مسلم بن عقیل بود که 27 شب پیش از شهادتش به امام نوشته بود، و نیز پاسخ مردم کوفه که نوشته بودند:«در این جا صد هزار شمشیر برای یاری تو آماده است. درنگ مکن و بشتاب!»
و امام این نامه را د ر حالی به سوی مردم کوفه فرستاد که هنوز خبر شهادت مسلم بن عقیل به دستش نرسیده بود.
مضمون نامه امام چنین بود :
«بسم الله الرحمن الرحیم. از حسین بن علی به برادران مومن و مسلمان خود.
سلام علیکم، خدای را سپاسگزارم که هیچ کس جز او شایسته پرستش نیست. نامه مسلم بن عقیل به من رسید که از نیک‌اندیشی شما و اتحادتان برای یاری و گرفتن حق ِازدست‌رفته‌ی ما حکایت داشت.
من از خدا خواسته‌ام عاقبت کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما بدهد. من در روز سه شنبه، هشتم
ماه ذی حجه، در
روز ترویه از مکه به سوی شما رهسپار شده‌ام. هنگامی که فرستاده من به شما رسید، در کار خود بشتابید و کوشش کنید؛ زیرا من همین روزها نزد شما خواهم رسید. والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته.»
منابع:
ارشاد مفید، ج 1، ص 71.
مراجعه شود به:
درگیری امام حسین علیه السلام و یارانش هنگام خروج از مکه
