از
امام باقر علیه السلام روایت شده است که آیه «
الذین اُخرجوا من دیارهم بغیر حق الا ان یقولوا ربنا الله » درباره
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و
علی و
حمزه و
جعفر نازل شده است و درباره
حسین علیه السلام جاری گشته است.
سوره حج، آیه 40.
در تفسیر آیه «
فاسألوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون » از
ابن عباس نقل شده است که «
اهل ذکر » یعنی
اهل بیت محمد؛ علی و
فاطمه و
حسن و حسین علیهم السلام، اهل عقل و علم و بیان. آنها اهل بیت نبوت و معدن رسالت و محل آمد و شد ملائکه هستند.
سوره نحل، آیه 43 و انبیاء، آیه 7.
در تفسیر آیه «
یوم ندعو کل اناس بامامهم » از ابن عباس نقل شده است که هنگامی روز قیامت فرا می رسد خداوند پیشوایان هدایت، چراغهای ظلمتها و نشانه های تقوا و پرهیز کاری؛ امیرالمؤمنین و حسن و حسین علیهم السلام را فرا می خواند ـ آن گاه به آنها گفته می شود: شما و شیعیانتان از
صراط عبور کنید و بی حساب داخل بهشت شوید. آن گاه پیشوایان فسق را فرا می خواند ـ به خدا سوگند یزید هم از آنان است ـ و به آنها گفته می شود: دست شیعیانت را بگیر و بدون حساب وارد جهنم شو.
سوره بنی اسرائیل، آیه 71.
از امام باقر علیه السلام روایت شده است که مراد از «
سابق بالخیرات » (پیشی گیرنده به کارهای خوب) در آیه«
ثم اورثنا الکتاب الذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات. . . » علی علیه السلام و حسن و حسین علیهم السلام هستند.
سوره فاطر، آیه 35.
از
امام صادق علیه السلام روایت شده است که درباره آیه نور: «
الله السموات و الارض مثل نوره کمشکاة فیها مصباح المصباح فی زجاجة. . . » می فرمود: «
مشکاة » فاطمه سلام الله علیها است و «
مصباح » حسن و حسین علیهما السلام است.
سوره نور، آیه 35.
از امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه «
ووالد و ماولد » روایت شده است که مراد از «
والد » علی بن ابی طالب علیه السلام است و مراد از «
ماولد » حسن و حسین علیهما السلام هستند.
سوره بلد، آیه 3.
منابع:
بحار الانوار، ج 23، ص 269، حدیث 18 - کنز الجامع الفوائد، ص 387
بحار الانوار، ج 23، ص 304، حدیث 1 - تفسیر قمی، ص 456.
بحار الانوار، ج 23، ص 223، حدیث 34
بحار الانوار، ج 38، ص 154.
بحار الانوار، ج 36، ص 146، حدیث 118
بحار الانوار، ج 36، ص 167، حدیث 152.
مراجعه شود به:
امام حسین در قرآن