اسحاق بن ابان می گوید:
امام حسن عسگری علیه السلام به اصحاب و شیعیانش می فرمود که در فلان شب پس از نماز عشاء در فلان خانه باشید که در آنجا مرا خواهید یافت. از طرفی نگهبانان امام یک لحظه از در خانه‌ای که امام در آن زندانی بود دور نمی‌شدند و شبانه روز مواظب بودند که امام جایی نرود. هر پنج روز، نگهبانان عوض می شدند و به آنان توصیه می شد که به شدت مراقب امام عسگری باشند.
در چنین موقعیتی یاران امام سر قراری که معین می‌فرمود، حاضر می شدند و می‌دیدند امام زودتر از آنان به آنجا تشریف آورده است. اصحاب خواسته های خود را مطرح می‌کردند و امام نیز آنها را بر آورده می ساخت؛ پس از آن با معجزه‌ی الهی به منزلش بر می‌گشت.
منابع: بحار الانوار، ج 50، ص 304، ح 80
مراجعه شود به:
امام حسن عسگری و ارتباط مخفیانه با اصحاب
