جابر جعفی می گوید: نزد
امام محمد باقر علیه السلام آیه
لیس من الامر شی (سوره آل عمران آیه 128 )؛ (اختیار چیزی (یا کاری) به دست تو نیست) را خواندم.
امام باقر (علیه السلام) فرمود: آن گونه نیست که می پنداری که هیچ چیز در اختیار
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نباشد. من تو را آگاه می کنم: آن هنگام که خداوند پیامبر خود را امر کرد که
ولایت امام علی علیه السلام را آشکار سازد، رسول خدا از دشمنی قوم خود در اندیشه بود.
او مردم را می شناخت و می دانست که با
علی علیه السلام دشمنی خواهند کرد و دشمنی آنان به خاطر برتری ها و فضائلی بود که خداوند به علی علیه السلام عطا کرده بود: علی علیه السلام اول کسی بود که به خدا و رسول او ایمان آورد. او یاری رسان ترین مردم به خدا و رسول او بود. کسی همانند او دشمنان خدا و پیامبر را به هلاکت نرساند و او بیشترین کینه ها را نسبت به دشمنان خدا و پیامبر داشت. خداوند او را در دانش بر همگان برتری داد به گونه ای که همسانی برای او وجود نداشت و نیز فضیلت های او را که قابل شمارش نیستند، فزونتر و برتر از همه کس قرار داد.
پس آن هنگام که رسول خدا درباره دشمنی قوم خود با علی علیه السلام به خاطر فضیلت های او و نیز درباره حسادت آنان به علی علیه السلام می اندیشید دلتنگ شد ناگاه بر او
وحی آمد : « در این کار ابلاغ ولایت و
وصایت امام علی علیه السلام چیزی در اختیار تو نیست.
و فرمان خدا آن است که علی علیه السلام را به عنوان
وصی (جانشین) و
ولی امر صاحب اختیار، امام پس از خود معرفی کنی » و این همان بود که خداوند می خواست.
چگونه هیچ چیز در اختیار پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نیست در حالی که خداوند
حلال کردن هر چیز حلال و
حرام کردن هر چیز حرام را به اختیار او نهاده است. سپس گفته است: آنچه را رسول خدا برای شما آورده است بپذیرید و از آنچه شما را باز داشته است اجتناب کنید (
ما اتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا) (سوره حشر آیه 10)
منابع:
- بحارالانوار، ج16، ص11 --- تفسیر العیاشی
مراجعه شود به: