1-
امام باقر علیه السلام به برادرش،
زید بن علی بن حسین ، فرمود:« هر کس از
اهلبیت قبل از قیام
حضرت مهدی سلام الله علیها قیام کند، همانند جوجه‌ای است که از لانه خود بیرون آید، قبل از اینکه پرهای او قدرت پرواز داشته باشد. پس اگر جوجه‌ای از خانه‌اش بیرون آید، سقوط می‌کند و به دست بچه‌ها می‌افتد تا با او بازی کنند.»
بعد فرمود:«ای زید! تقوای الهی را پیشه خود کن! مبادا در آینده به دار آویخته شوی!»
اما همان طور که امام باقر علیه السلام فرمود بود، شد: زید قیام کرد و او را به دار آویختند.
2- در روایتی دیگر، محمد بن ابی حازم می گوید:
خدمت امام باقر علیه السلام بودم که زید بن علی از جلوی ما گذشت. امام فرمود:« آگاه باشید که، به خدا قسم، برادرم زید در
کوفه قیام می‌کند و او را می‌کشند، آ‌ن‌گاه سرش را در شهر می گردانند و در معبر شهر می‌آویزند.»
من این خبر را با گوش‌هایم شنیدم و مدت‌ها بعد با چشم‌هایم دیدم.
منابع:
بحار الانوار، ج 46، ص 263.
بحار الانوار، ج 46، ص 251، حدیث 46.
مراجعه شود به:
معجزات امام باقر علیه السلام
