یکی از یاران
امام حسین علیه السلام که در شب عاشورا در حمایت از امام سخن گفت،
سعید بن عبدالله حنفی بود. سعید وقتی شنید امام
بیعت خود را از اصحاب برداشت و اجازه دور شدن از صحنه
کربلا را به آنها داد، از جا برخاست و گفت: « نه، به خدا قسم ای پسر پیغمبر، ما تو را تنها نمی گذاریم تا خداوند گواه باشد که ما وصّیت پیامبرش
محمد صلی الله علیه و آله را درباره تو رعایت کردیم. اگر بدانم که در راه تو کشته می‌شوم، بعد زنده می‌گردم و پس از آن بدنم را زنده زنده در آتش می‌سوزانند و بدانم که هفتاد مرتبه با من چنین می شود، از تو دور نمی‌شوم تا اینکه قبل از تو، مرگ خویش را ببینم. چگونه در راه تو جانبازی نکنم در صورتی که کشته شدنم یک بار بیش نیست ولی بعد از آن به عزّت و سعادت جاودانی خواهم رسید.»
منابع:
- لهوف سید بن طاووس، ص 119.
مراجعه شود به:
