اعتقاد به وضعیت مطلوب ناموجود در ادیان

همه ادیان وضعیت موجود آدمیان را وضع نامطلوبی دانسته اند و از پیروان خود خواسته اند که این وضع نامطلوب را رها کنند و جهت رسیدن به وضع مطلوب تلاش کنند.

اوامر و نواهی ادیان ، گزاره های توصیه ای و دستوری آنها اعم از گزاره های ارزشی و گزاره های تکلیفی ، همگی برای خارج کردن آدمی از وضعیت موجود نامطلوب و رساندن او به وضعیت مطلوب ناموجود است.

البته در اینجا ادیان هم در آسیب شناسی وضعیت موجود و بیان عدم مطلوبیت آن و هم در توصیف چند و چون وضعیت مطلوب و حتی اسمی که به آدم داده اند و همین طور چگونگی خروج از وضعیت موجود و نیل به وضعیت مطلوب ، با هم اختلاف نظر دارند.

برای مثال نام وضعیت یاد شده در دین اسلام، سعادت ، فوزو فلاح است و در مسیحیت ، نجات ، و در یهودیت ، رهایی است.

با این وجود همه ادیان در اصل این اندیشه که خروج از وضعیت موجود و رسیدن به وضعیت مطلوب امکان پذیر است، اشتراک نظر دارند.