در
روز عاشورا بعضی از یاران
امام حسین علیه السلام به سبب جراحات فراوان در میدان افتادند و سپاهیان
عمر بن سعد آنها را به قتل نرساندند. این افراد عبارت بودند از:
1ـ
سوار بن حمیر جابری، که بدن مجروح او را از معرکه جنگ بیرون بردند و بعد از گذشت شش ماه بر اثر جراحات در گذشت.
2ـ
عمرو بن عبدالله، که او را نیز از میدان بردند و بعد از یک سال از دنیا رفت.
3ـ
حسن بن حسن، که فرزند
امام حسن مجتبی علیه السلام بود و در کنار عموی گرامی‌اش، امام حسین علیه السلام، با سپاه
کوفه مبارزه کرد تا زخمی و خون‌آلود بر زمین افتاد.
وقتی اصحاب عمر بن سعد برای جداکردن سرها آمدند، دیدند هنوز در بدنش رمق دارد. مردی به نام اسماء بن خارجه که از اقوام مادری او بود، از کشتن او جلوگیری کرد و او را با خود به کوفه برد، معالجه‌اش کرد و آن گاه از کوفه به
مدینه فرستاد.
منابع:
- قصه کربلا، ص 388.
- حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 312.
مراجعه شود به:
