اسرافیل

اسرافیل نام فرشته‌ای از ملائکه مقرب خداوند است که بیشترین شهرت او به نفخ صور، به هنگام برپایی قیامت است. می گویند اسرافیل واژه ای با ریشه عبرانی است مرکب از «اسراف» یا «سراف» به معنی «بنده» و «ایل» به معنی «خداوند».
در قــرآن کـریـم به نام اسرافیل تصریح نشده است و تنها در روایات، سخن از این فرشته به میان آمده است. در قرآن کریم از نفخ صور، سخن به میان آمده ولی به نام دمنده در آن اشاره ای نشده است، اما روایات تفسیری، نام ِ دمنده‌ی صور را که در هنگام برپایی قیامت صورت می‌پذیرد اسرافیل ذکر کرده اند.
به هر حال اسرافیل در کنار جبرائیل، میکائیل* و عزرائیل یکی از چهار ملک مقرب خداوند به شمار می آید.
می گویند اسرافیل دارای دو نفخ صور است: با نفخ صور اولی تمام موجودات عالم می‌میرند و جهان به پایان می‌رسد، و با نفح صور دیگر موجب زنده شدن و برخاستن مردگان در آخرت می‌شود.

• میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب خدا و مأمور روزی رساندن به مخلوقات است .

منابع :
دایرةالمعارف بزرگ اسلامی