وجود هوشمندان کیهانی
دانشمندان معتقدند از آنجا که در جهان میلیاردها
ستاره مشابه
خورشید ما وجود دارد که احتمال دارد برخی از آنها دارای سیاراتی همچون زمین و
موجودات باهوش فرازمینی باشند، لذا انسان زمینی نمی‌تواند ادعا کند که تنها موجود هوشمند ساکن در جهان است. بشر زمینی طی حدود صد سال اخیر توانسته دل فضا را با کاوشهای فضایی‌اش بشکافد.
اگر ساکنان فرضی سیارات دیگر پیشرفته‌تر از ما باشند، احتمالا توانسته‌اند قبل از ما به این مهم نائل شوند ولی تنها حدس و گمان و محاسبات ریاضی بر اساس احتمالات به ما می‌گوید چنین موجوداتی وجو دارند. تا ما آنها را نبینیم و یا حد اقل با آنها ارتباطی برقرار نکنیم، نمی‌توانیم چنین مساله‌ای را اثبات کنیم.
مسافرت بین سیاره‌ای
در صورت وجود
هوش فرازمینی مساله مهم نحوه برقراری ارتباط و ملاقات با آنهاست. سه راه برای این کار وجود دارد. اول اینکه ما به سیاره آنها سفر کنیم. دوم اینکه آنها به طرف ما بیایند. روش سوم برقراری
ارتباط رادیویی با آنها است. در مورد مسافرتهای میان سیاره‌ای ، فاصله‌ها محدود کننده هستند. فاصله نزدیکترین همسایه ما حداقل چند هزار
سال نوری است. حتی اگر با
سرعت نور بتوانیم به این سیاره سفر کنیم، هزاران سال باید راه طی کنیم. این مشکل مورد سفر آنها به زمین هم وجود دارد.
ولی اگر آنها را فوق تمدنهایی تصور کنیم که قادر به انجام چنین مسافرتهایی هستند، این سوال پیش می‌آید که چرا آنها باید از میان هزاران سیاره مسکونی احتمالی ،
زمین را برای مسافرت انتخاب کنند؟ احتمال انتخاب تصادفی هم از بین هزاران سیاره ، بسیار ناچیز است. پس چرا گاها رسانه‌های گروهی خبر از روئیت اجسامی شبیه
بشقاب پرنده (یوفو) می‌دهند؟ در این گزارشها یوفوها را سفینه‌های
موجودات فرازمینی تلقی می‌کنند. حتی گفته می‌شود که روزگاری برون زمینیان به زمین آمده و در ساختن بناهای عجیبی مثل
اهرام مصر و یا
کاخهای اینکاها به زمینیان کمک کرده‌اند.
بشقاب‌پرنده ، واقعیت یا توهم
بررسیهای علمی فراوانی در نقاط مختلف جهان روی موضوع یوفوها صورت گرفته است ولی در بیش از 90 درصد ، گزارشان ، پدیده‌های توجیه‌پذیری بوده‌اند. بررسیها نشان داد که یوفو مانندها یا پدیده‌های شناخته شده جوی و نجومی هستند یا ریشه روان شناختی دارند. چشم غیر مسلح انسان گاه دچار توهم و خطا می‌شود. مثلا هنگام مشاخده زهره ، ممکن است آن را متحرک ببینید. یا اگر در هوای مه‌آلود یا شب هنگام ، هواپیمایی در خط دید ما حرکت کند، آنرا ثابت می‌بینیم و پنهان شدن
هواپیما در پشت ابرها تصور روئیت بشقاب پرنده را در ما تقویت می‌کند.
گاه در اثر شرایط جوی ، پدیده
سراب تصویر وهم آوری را در
آسمان بوجود می‌آورد.
انعکاس نور از شیشه‌های پنجره و
عینک می‌تواند تصاویری مشابه بشقاب پرنده ایجاد کند. خطاهای اپتیکی دستگاههای نوری ممکن است
منابع نقطه‌ای نور را بصورت کشیده ، شبیه بشقاب پرنده ، جلوه دهد. ابرهای یونیده مسیر یونیده شهابها ناپیوستگی حرارتی در جو پدیده‌های مشابه می‌توانند علائمی را بر
صفحه رادار ایجاد کنند که ما آنها را ناشناخته تلقی می‌کنیم. جیمی کارتر ، رییس جمهور وقت آمریکا ، بشقاب پرنده‌ای دیده بود که بعدها معلوم شد
سیاره زهره بوده است و بشقاب پرنده‌ای هم در زلاندنو روئیت شده بود که معلوم شد،
سیاره مشتری بوده است.
از نظر روان شناختی ، در مورد دیدن بشقاب پرنده ، تلقینات نیز بی‌تاثیر نیستند. چنانچه در قرون وسطی ، مردم ادعای دیدن
اژدها ،
شمشیر خون‌آرود ،
سر بریده ،
صلیب طلایی و ... را در آسمان مطرح می‌کردند. با این همه درصد بسیار کمی از مشاهدات بشقاب پرنده‌ها ممکن است غیر قابل توضیح باشند. دانشمندان می‌گویند: پدیده‌های بسیار نادر جوی وجود دارد که به علت وقوع نامحتمل آنها هنوز به درستی بررسی نشده‌اند.
برخی از پدیده‌های ناشناخته هم با دانش کنونی غیر قابل توجیه است. مطالب فوق به معنای تاثیر سفر بشقاب پرنده‌های ساخت
انسانهای برون زمینی به زمین نیست. عقل سلیم می‌گوید اگر یوفوها حامل موجودات فرازمینی هستند که از سیاره‌ای دور آمده‌اند،
چرا تنها چند ثانیه در زمین می‌مانند و دوباره به فضا برمی‌گردند؟ اگر ما روزی موفق به چنین سفری شویم،
آیا فقط به چند ثانیه توقف بسنده می‌کنیم؟ و یا
آیا مشکلات هزاران سال سفر را تنها برای یک لحظه دیدار ، متحمل می‌شویم؟
ارتباط رادیویی با هوشمندان کیهان
از مساله سفرهای بین سیاره‌ای که بگذریم، به روش سوم ارتباط با فرازمینیان می‌رسیم و آن برقراری
ارتباط رادیویی است. این امکان وجود دارد که بتوانیم بوسیله
امواج رادیویی ، پیامهایی به مناطق مسکونی جهان یا حداقل
کهکشان راه شیری بفرستیم. در اینجا این سوال مطرح می‌شود که چه پیامی بفرستیم که دریافت کننده بی آنکه زبان ما را بداند، بتواند به سهولت آن را متوجه شود؟ در 16 نوامبر 1974 ،
تلسکوپ رادیویی آرسیبو واقع در پورتوریکو ، پیامی به طرف خوشه کروی M13 فرستاد.
این خوشه در فاصله 25000 سال نوری از زمین قرار دارد و احتمال دارد در برخی از ستاره‌های آن سیاره مناسبی برای حیات وجود داشته باشد. پیام تلسکوپ آرسیبو عبارت از 1679 بیت اطلاعات بود که در جدولی با 73 سطر و 23 ستون به اطلاعاتی درباره انسان ، جایگاه او در فضا ، ساختمان مولکول حیات ، عدد اتمی
هیدروژن ،
کربن ،
نیتروژن ،
اکسیژن و
فسفر حمل می‌کرد. اگر واقعا در منطقه مورد نظر حیاتی هوشمند وجود داشته باشد. رسیدن پیام به آنها 25000 سال طول خواهد کشید و اگر آنها بتوانند پس از دریافت پیام بلافاصله رمز آن را کشف کنند و پاسخ آن را بفرستند، 50000 سال بعد از سال 1974 پاسخ را دریافت خواهیم کرد.
مباحث مرتبط با عنوان
