از ابن عباس نقل شده است که روزی پیامبر گرامی اسلام فرمود: « علی وصٌی و جانشین من است و همسر او فاطمه، سرور زنان عالم، دختر من است و حسن و حسین، دو سید جوانان اهل بهشت، دو فرزند من هستند.
هر کس آنان را دوست بدارد به یقین مرا دوست داشته است، و هر کس با آنان دشمنی کند، با من دشمنی کرده است، و کسی که به دشمنی آنان برخیزد با من به دشمنی برخاسته است و کسی که در حق آنان جفا کند، در حق من جفا کرده است. کسی که در حق آنان نیکی کند، در حق من نیکی کرده است.
خدا پیوند زند با کسی که با آنان پیوند زند و ببرد از کسی که از آنان ببرد و یاری کند کسی را که آنان را یاری کند و خوار کند کسی را که آنان را خوار کند.
خداوندا! برای انبیاء و رسولان تو ثقل« چیز گرانبها » و اهل بیتی است،؛ برای من نیز علی و فاطمه و حسن و حسین اهل بیت و ثقل هستند. پس پلیدی را از آنان دور سازد و آنان را نیکو و کامل و پاک گردان. »
مراجعه شود به
منابع: بحار الانوار، ج 35، ص 210، حدیث 11- امالی صدوق، ص 283.