ابو سعید احمد بن محمد بن ثابت

«531 443 ق/ 1137 1051 م»

ابو سعید احمد ، فرزند دیگر ابوبکر خجندی است. کنیه او را ابوسعید نیز یاد کرده‏اند. وی نزد پدرش فقه آموخت. آنگاه از ابوالقاسم علی بن عبدالرحمان بن علیک حدیث شنید و سپس به تدریس در نظامیه بغداد مشغول شد. ولی چون پدرش درگذشت، او را از تدریس در نظامیه بغداد برکنار کردند. ابوسعید خانه‏نشین شد و سرانجام روز شنبه اول شعبان 531 ق / 24 آوریل 1137 م در اصفهان درگذشت. ابن سمعانی از کسانی است که از او حدیث روایت کرده است.

قزوینی رازی از فردی به نام خواجه احمد خجندی یاد کرده و از سخنانی که وی در خدمت شیعیان بیان داشته، انتقاد کرده است - النقض، ض 147 و 149 -. گمان زیاد می‏رود که این خواجه احمد، همین ابوسعید احمد بن ثابت باشد.