آمنه بنت وهب

آمنه بنت وهب، مادر حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم، بزرگ‌ترین بانوی قریش بود که در 25 یا 30 سالگی به همسری عبدالله بن عبدالمطلب در آمد. آمنه یک سال پس از ازدواج با عبدالله یعنی در عام الفیل ، حضرت محمد را به دنیا آورد. روایت شده است که آمنه در دوران بارداری خواب دید نوری از وی به آسمان‌ها می‌تابد و به او گفته شد که فرزندش پیامبر امت خواهد شد.
او به هنگام تولد فرزندش، شگفتی‌های زیادی دید. اجداد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، هم از سوی پدر و هم از سوی مادر، همگی خداپرست و پاک بوده‌اند و هیچگاه به آلودگی شرک و بت پرستی آغشته نگشته‌اند. آمنه نیز زنی موحد و پاک بود.
دوران زندگی مشترک آمنه و عبدالله بسیار اندک بود، چرا که عبدالله قبل از به دنیا آمدن محمد رسول الله، چشم از دار فانی فرو بست و آمنه به سوگ نشست.
آمنه تنها چند روز فرزند عزیز خود را شیر داده بود که به رسم اعراب آن زمان، نگهداری و شیردادن محمد به حلیمه سعدیه واگذار شد و پنج سال طول کشید تا کودک دلبند آمنه به آغوشش بازگردد. آمنه که پیوسته می‌خواست آرامگاه شوهر جوانش را در یثرب زیارت کند، با بازگشت فرزند گرامیش، به همراه او و امّ ایمن راهی یثرب شد و پس از دیدار با خویشان و زیارت قبر عبدالله به هنگام بازگشت به مکه در ابواء درگذشت.

مراجعه شود به:
آمنه زیباترین زنان قریش
یکتا پرستی آمنه
مراسم عروسی حضرت آمنه و عبدالله

منابع :
سیره حلبی، فروغ ابدیت، تنقیح المقال، ‌سفینه البحار