منو
 کاربر Online
630 کاربر online

آمفیبول

چاپ
علوم طبیعت > زمین شناسی > کانی شناسی

آمفیبول (Amphibole)
Ca,Na,K) (2-3) (Mg,Fe2+,Fe3+,Al)5 (OH)(AlSi3)O112)
سیستم تبلورمونوکلینیک
رده بندیسیلیکات
رخکامل
جلاشیشه ای - چرب
شکستگیصدفی
شفافیتشفاف - نیمه شفاف
خاصیت مغناطیسیندارد
اشکال ظاهریبلوری - آگرگات دانه ای
توده ای - شعاعی - پسودومرف
ژیزمانفراوان ; سازنده گرانیت ها ، تراکیت ها
فونولیت ها و آندزیت های بازالتی
بویژه در ایتالیا و چک و اسلواکی
خواص شیمیایینامحلول در اسیدها
رنگ کانیسبز سیاه - سیاه
رنگ اثر خطقهوه ای - خاکستری سفید
تفاوت با کانی های مشابهزاویه رخ با اوژیت - سختی
و نداشتن رخ با تورمالین
تشابه کانی شناسی اوژیت - تورمالین
پاراژنز بیوتیت، مگنتیت
اپیدوت ، کوارتز و غیره
منشا تشکیلماگمایی - دگرگونی - دگرگونی مجاورتی
شکل بلورهامنشوری - ماکله
محل پیدایش چک و اسلواکی

کانیهای گروه آمفیبول در سیستم اورتورومبیک و مونو کلینیک متبلور می شوند. در ترکیب آنها علاوه بر بنیان SiO4 عناصری از قبیل منیزیم، آهن و کلسیم شرکت می نماید که ممکن است با سیلیکاتهای مضاعف سدیم، آلومینیوم و آهن فریک همراه باشد.
img/daneshnameh_up/9/9d/Amphibole.jpg

ترکیب شیمیایی

از نظر ترکیب شیمیایی آمفیبولها را می توان به سه دسته تقسیم نمود:
  • آمفیبولهای آهن و منیزیم دار با سیستم تبلور اورتورومبیک یا مونو کلینیک
  • آمفیبولهای آهن، منیزیم و کلسیم دار با سیستم تبلور مونو کلینیک
  • آمفیبولهای سدیم دار که علاوه بر عناصر فوق سدیم نیز در ترکیبشان به کار رفته و سیستم تبلور آنها نیز مونو کلینیک است.

ساختمان آمفیبولها

خاصیت اصلی ساختمان کلیه آمفیبولها وجود تترائدرهایSiAl)O4) است که به صورت زنجیره های مضاعف (نوارهایی) به یکدیگر متصل می گردد. نوارهای مزبور در امتداد طولی خود با فواصل تقریبی 3/5 آنگستروم تکرار می شود.

ترکیب شیمیایی

در ساختمان آمفیبولها جانشینی یونها به مقدار فراوان صورت می گیرد و به همین جهت ترکیب شیمیایی این کانیها بسیار متفاوت است. ترکیب ساده ترین آمفیبول دارای کلسیم زیاد یعنی ترمولیت است که در آن اتمهای کلسیم موقعیتهای شش تایی و هشت تایی ساختمان اتمی را اشغال می نماید.

محل پیدایش آمفیبولها

بسیاری از آمفیبولها را در سنگهای آذرین و دگرگونی به طور فراوان می توان دید. کانیهای مورد بحث در هر نوع سنگ آذرین خواه اسید، قلیایی بازیک یا اولترا بازیک ممکن است دیده شود ولی در سنگهای حد واسط فراوان تر می باشد. آمفیبولها مخصوصا در سنگهای آذرین پلوتونیک فراوانند و در انواع آتشفشانی اهمیت چندانی ندارد.

تجزیه آمفیبولها

این کانیها ممکن ا ست به کلریت، بیوتیت، اپیدوت، کلسیت، تالک و غیره تجزیه شود. تجزیه آنها به کلریت ، بیوتیت و تالک تدریجی است و غالبا در امتداد کلیواژها و کناره های کانی صورت می گیرد. به طور کلی آمفیبولها نسبت به پیروکسنها دیر تر تحت تاثیر تجزیه قرار می گیرند زیرا در حرارت پایین تری به وجود می آیند.







تعداد بازدید ها: 46365


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..