مفاهیم اولیهی تجارت الکترونیک مثل تبادل الکترونیکی وجه (Electronic Fund Transfer-EFT) در سالهای آغازین دههی 1970 شکل گرفت. در آن زمان تنها موسسات بزرگ و سازمانهای تجاری امکان استفاده از آن را داشتند. بعد از آن با ظهور
EDI امکان تبادل اطلاعات نیز علاوه بر وجوه و سرمایه فراهم شد و به این ترتیب گسترهی کاربرد آن نیز به انواع بیشتری از سازمانها از جمله سازمانهای خدماتی و تولیدی و.. وسعت یافت.
با تجاری شدن
اینترنت در اوایل دههی 1990 و حضور خیل عظیم کاربران بر روی اینترنت تجارت الکترونیکی با معنای امروزیش بهوجود آمد. یک دلیل عمدهی رشد تجارت اکترونیک، توسعهی شبکهی اینترنت،
نرم افزارها و
پروتکلهاست. دلیل دیگر آن افزایش رقابت بین سازمانها و کسب و کارها میباشد. افزایش قابلیتهای وب و اینترنت از حدود سال 1995 موجب شده که هماکنون اغلب شرکتها دارای یک وبسایت به منظور بازاریابی و تبلیغ کالا و خدمات خود بر روی اینترنت بوده و حجم مبادلات از طریق اینترنت به شدت در حال افزایش است. به طوری که ارزش مبادلات تجاری B2B در سال 1997، 10بیلیون
دلار برآورد شد با آنکه پیش بینی میشد که ارزش مبادلات B2B با نرخی حدود 15 تا 25 درصد در ماه افزایش مییابند. پیش بینی میشود تعداد کاربران اینترنت به 750میلیون نفر در سال 2008 برسد که برآورد میشود که پنجاه درصد آنها از طریق آنلاین به خرید خواهند پرداخت.
منبع:
کمیته