شاید یکی از فراوانترین واکنش های نوروتیک و اختلالات عادتی است که در کودکان و بزرگان اتفاق می افتد . اکثرا مبتلایان را کودکان 9 الی 11 ساله تشکیل میدهند ولی گاهی از 5 سالگی نیز شروع میشود و تا 15 سالگی ادامه می یابد.
جویدن ناخن مانند مکیدن انگشت در سر فرصت انجام نمی گیرد بلکه نشانه دلواپسی . اضطراب. و یا ترس مثلا از امتحان و تنبیه و ... است . گاهی اوقات جویدن ناخن را از والدین خود یاد میگیرد.
در کودکانی که توسط وکسلر مورد تحقیق قرار گرفتند 3 علت روشن شده است :
1- عصبانیت بیش از حد . ترس و حالات هیجانی
2- دلواپسی و تضادهای فکری و مخصوصا قرار گرفتن کودک در موقعیت های حساس و بلاتکلیفی
3- عادت
بارها دیده شده که با رفع اضطراب و ناراحتی جویدن ناخن به کلی از بین رفته و مجددا با پیدایش ناراحتی برگشت کرده است.
تهدید و تنبیه . پاشیدن فلفل و داروهای تلخ متایجی نداشته و حتی ممکن است ناراحتی را شدت دهد.
در درمان ایسن افراد به جای توجه به ناخن بایستی به خود شخص توجه داشت درمان اساسی علت بیماری و رفع اصطراب هیجان و ناراحتی بیمار است .که معمولا به طریق روان درمانی و مشغول کردن کودک به کارهای دیگر رفع میشود
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 630
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!