|
عبدالرحمان بن سمره می‌گوید:
روزی به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتم:« مرا به راه نجات و رستگاری راهنمایی کن.»
پیامبر فرمود:« ای پسر سمره، هر گاه مردم دچار اختلاف عقیده شدند، تو از علی بن ابی طالب پیروی کن، زیرا او امام امت من است و جانشین من در میان آنها.
او کسی است که حق و باطل را از هم جدا می‌سازد. هر چه از او بپرسند، پاسخگوست و هر کس از او هدایت و رشد بخواهد، راهنمایی‌اش می‌کند. هر کس حق را نزد علی بجوید، آن را می‌یابد و هر کس هدایت را در پیشگاه او جست و جو کند، هدایت می‌شود. هر کس به او پناه برد در امان است، و هر کس به او متمسک شود نجات می‌یابد. ای پسر سمره، هر کس در برابر او تسلیم باشد و ولایت او را پذیرا باشد از هر خطری مصون است و هر کس ولایت او را نپذیرد و با او دشمنی کند هلاک می‌گردد.
همانا علی از من است؛ روح او از روح من، و سرشتش از سرشت من است. او برادر من است و من برادر اویم. او همسر دخترم فاطمه است که از ازل تا ابد، سرور زنان عالم است. دو امام امت من و دو سرور جوانان اهل بهشت، حسن و حسین، فرزندان اویند و نیز نُه نفر از فرزندان حسین که نهمین آنها قائم امت من است که زمین را از قسط و عدل پر می‌کند، همان گونه که پیش از او ظلم و ستم پر گشته است.»
روزی به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتم:« مرا به راه نجات و رستگاری راهنمایی کن.»
پیامبر فرمود:« ای پسر سمره، هر گاه مردم دچار اختلاف عقیده شدند، تو از علی بن ابی طالب پیروی کن، زیرا او امام امت من است و جانشین من در میان آنها.
او کسی است که حق و باطل را از هم جدا می‌سازد. هر چه از او بپرسند، پاسخگوست و هر کس از او هدایت و رشد بخواهد، راهنمایی‌اش می‌کند. هر کس حق را نزد علی بجوید، آن را می‌یابد و هر کس هدایت را در پیشگاه او جست و جو کند، هدایت می‌شود. هر کس به او پناه برد در امان است، و هر کس به او متمسک شود نجات می‌یابد. ای پسر سمره، هر کس در برابر او تسلیم باشد و ولایت او را پذیرا باشد از هر خطری مصون است و هر کس ولایت او را نپذیرد و با او دشمنی کند هلاک می‌گردد.
همانا علی از من است؛ روح او از روح من، و سرشتش از سرشت من است. او برادر من است و من برادر اویم. او همسر دخترم فاطمه است که از ازل تا ابد، سرور زنان عالم است. دو امام امت من و دو سرور جوانان اهل بهشت، حسن و حسین، فرزندان اویند و نیز نُه نفر از فرزندان حسین که نهمین آنها قائم امت من است که زمین را از قسط و عدل پر می‌کند، همان گونه که پیش از او ظلم و ستم پر گشته است.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 36، ص 226، حدیث 2 ------ امالی صدوق