پروتستانها و کاتولیکها
در سال 1171م پادشاه انگلستان،
هنری دوم، خود را بعنوان حاکم بزرگ
ایرلند معرفی کرد. این جریان سرآغاز حضور انگلیس در ایرلند بودکه با مقاومت ایرلندیها مواجه شد. تشدید تفرقه میان دو گروه زمانی بود که انگلیسی هابه مذهب پروتستان گرویده و ایرلندیها کاتولیک ماندند. در قرن 17م انگلیسی ها با ایجاد مهاجر نشین هایی متشکل از پروتستاهای در ایرلند، بویژه در
اولستر، بر نفرت ایرلندیها افزودند.
|
عکس پیدا نشد
|
گراموال، دراگدا را غارت می کند.
این تصویر نشان می دهد که در سال 1649 م فرمانده انگلیسی،
الیور کراموال، شهر ایرلندی دراگدا را غارت
می کند، اهالی شهر قتل عام شدند.
|
1171م
پادشاه انگلستان، هنری دوم، خود را به عنوان حاکم بزرگ ایرلند معرفی می کند. او پادشاهی لینستر را به ارل (کنت) پمبروک که یک بارون اهل
نرماندی و مشهور به «کمانگیر» است می بخشد. پیش از این او به همراه دیگر ماجراجویان، بخش اعظم ایرلند شرقی را فتح کرده بود.
1541
پادشاه انگلستان،
هنری هشتم، پارلمان ایرلند را تحت فشار قرار داده تا او را به عنوان پادشاه ایرلند بپذیرند. این نشانه آغاز دخالت مستقیم انگلستان در مسایل ایرلند می باشد که در طول قرن هفدهم افزایش می یابد.
1603
انگلستان آخرین شورش ایرلند در دوره
الیزابت اول را که به رهبری
هو اونیل، مشهور به «ارل بزرگ» می باشد، سرکوب می کند.
1641
کاتولیکهای ایرلندی در اولستر شورش کرده و بسیاری از مهاجرین پروتستان را به قتل می رسانند.
1649
کرامول، ایرلند را مورد تهاجم قرار می دهد و شورش را با قساوت هر چه تمامتر سرکوب می کند.
1685
جیمز دوم به عنوان پادشاه انگلستان تاجگذاری می کند: او به عنوان یک کاتولیک با علاقه مندی بیشتری به ایرلند گرایش دارد و قوانین ضد کاتولیکی را ملغی می کند.
1688
جیمز دوم، خلع شده و
ویلیام اورانژ (ویلیام سوم) به همراه
ماری دوم، مشترکا جانشین او می شوند.
1690
در زمانی که تجدید قوا در ایرلند ادامه می یابد، جیمز دوم در
جنگ بوین از نیروهای ویلیام اورانژ شکست می خورد. این نبرد سلطه انگلستان بر ایرلند را استحکام بخشیده و سبب می شود که هجوم ساکنان پروتستان به اولستر ادامه یابد.
1704
کاتولیکها از پارلمان ایرلند اخراج و از گرفتن رتبه نظامی در ارتش منع می شوند. مقدار سرزمینهای مجازی که در اختیار آنان بود شدیدا کاهش می یابد.
هنری هشتم (1547- 1491م)، نخستین پادشاه انگلستان که مذهب کاتولیک را نپذیرفت، مصمم بود ایرلند را تحت حاکمیت قطعی انگلستان در آورد. این سیاست به وسیله دیگر پادشاهان انگلیس در قرن 16 م دنبال شد. ایرلندی ها از این امر رنجیده و چندین بار بر علیه انگلیس که ارتش خود را برای سرکوب آنان اعزام نموده بود، شورش کردند. در قرن هفدهم انگلستان مبادرت به تاسیس کوچ نشین های انگلیسی و
اسکاتلندی پروتستان مذهب در ایرلند کرد که همین امر سبب افزایش دشمنی میان کاتولیکها و پروتستانها گردید.
شورش و انتقام
کاتولیکهای ایرلند از نابودی فرهنگ خود، نگران بودند. در سال 1641 و آنان در برابر کوچ نشینهای پروتستان که بویژه در اولستر متمرکز بودند شورش کردند و بیش از 3000 پروتستان قتل عام شدند. جنگ داخلی انگلیس که در سال 1624 م آغاز شده بود مانع واکنش سریع انگلستان گردید. اما در سال 1649 م
الیور کرامول (1658- 1599م)، رهبر
پیوریتن انگلستان، ارتش خود را به ایرلند برد. او شورش را با قساوت هر چه تمامتر سرکوب و شهرهای
وکسفورد و دراگدا را غارت کرد. پس از سرکوب شورش، کاتولیکهای ایرلندی، زمینهای بیشتری را به مهاجرین پروتستان واگذار کرده و از حقوق مهم سیاسی محروم گشتند.
امید، ناامید می شود
وقتی که جیمز دوم (1701- 1633م) کاتولیک مذهب در سال 1685 پادشاه انگلستان می شود، ایرلندیها از میزان فعالیتهای او در آرام کردن گرایشهای ضد کاتولیکی استقبال کردند. اما گرایش به مذهب کاتولیک محبوبیت او را در انگلستان از بین می برد. او سه سال بعد توسط دختر پروتستان خود، ماری دوم (94- 1662) و همسر
هلندی او ویلیام اورانژ (ویلیام سوم) عزل شد. جیمز دوم به منظور فراهم کردن ارتشی برای مقابله با نیروهای ویلیام اورانژ به ایرلند رفت اما او در
جنگ بوین در سال 1690 م بطور کامل شکست می خورد. دیگر بار کاتولیکهای ایرلندی زمینهای بیشتری از دست دادند و از حقوق بیشتری محروم گشتند. تا سال 1702 م کاتولیکهای ایرلندی کمتر از یک دهم کل سرزمین خود را در اختیار داشتند.
شورش سال 1798م
نیروی سیاسی، در دست اعضای
کلیسای تازه تاسیس ایرلند قرار داشت. در حدود 90 در صد جمعیت، نه تنها کاتولیکها بلکه بسیاری از ساکنان پروتستان از عضویت در
کلیسای پرسبیتری و دیگر کلیساهای مخالف کلیسای انگلستان، منع شده بودند.
تئودور ولفتون (98- 1763م) جمعیت ایرلندیان متحد را، که در صدد اصلاح هر دو پارلمان کاتولیک و پروتستان بودند، تشکیل داد. ولف تون و ایرلندیان متحد، شورش ناموفقی را در برابر حاکمیت انگلستان در سال 1798م ترتیب دادند.