1. نیروی نظامی صفویان تا زمان شاه عباس بر قدرت و نیروی قزلباش متکی بود. أ- قدرت نظامی قزلباش ها یک نیروی قوی قبیله ای بود که در زمان جنگ و درگیری حاضر می شدند و پس از جنگ و نبرد به مناطق محلی خود باز می کشتند . ب- در واقع وابستگی و وفاداری قزلباشها به شاه حضور آنان را در جنگها ملزوم می ساخت نه وجود یک سازمان منظم و تشکیلات نیرومند .
2. از زمان شاه عباس اول تشکیل یک سپاه منظم و دائمی وفادار به شاه لازم شد .
1- شاه عباس راه حل تشکیل یک ارتش منسجم و هماهنگ را نه در هماهنگی میان نیروهای قزلباش بلکه د رایجاد یک نیروی جدید ( نیروی سوم ) یافت . 2- شاه عباس با اقدام به ارتش دائمی که فی النفسه یک ابتکار بود ، سازمان نظامی پیچیده ای را به وجود آورد . 3- همچنانکه گفتیم قبل از شاه عباس اول ، ارتش بر مبنای قبیله ای و در واقع ضرورت فراهم می شدند و بسیج کار آنها کار بالنسبه طولانی و پردردسری بود ، اما عباس اول با ایجاد هنگهای جدید غلامان ، ارتشی به وجود آورد که همیشه در دسترس بودند و به هیچ کس جز شاه وفاداری نداشتند . 4- هنگهای جدید که شاه عباس تشکیل داد :الف مرکب بود از سواره نظام مسلح به تفتگ و سلاح های معمولی که بالغ ب ر1500 تا 10000 تن می شد . ب : تفنگچیان که به طور عمده از ایرانیان تشکیل می شدند . ج : یک لشکر توپخانه ، ( توپچیان ) که هر یک از این لشکرها شامل 12000 تن می شد ( تعداد قراولان سلطنتی که به 3000 تن می رسید . 5- به این ترتیب شاه عباس یک ارتش دائمی تقریبا 40000 نفره تحت فرمان خود تشکیل داد . |

|
|
|