منار ساربان
|
|
منار ساربان
|
این
منار زیبا در انتهای شمالی محله جویباره شهر
اصفهان واقع شده است .
مسجد پای منار درحال حاضر از بین رفته است منار ساربان شباهت کلی به منار مسجد علی دارد .
از سه طبقه بدون پایه ساخته شده و ارتفاع آن حدود 48 متر می باشد . منار ساربان با آجر چینی بر جسته ، آجرهای تراشیده و
کاشی معرق به سبک
خط کوفی ریحان تزیین شده است . تاریخ ساخت این منار در
کتیبه های فعلی آن موجود نیست اما به دلیل شباهت زیاد آن با منار مسجد
یمن از نظر تزیینات و همچنین از لحاظ
معماری و نحوه نگارش کتیبه ها سال ساخت منار بین 525 - 550 هـ..ق میباشد . این منار کمی به سمت غرب تمایل پیدا کرده است .
زیر منار فضایی خالی وجود داشته که به عنوان زیرزمین ازآن استفاده می‌شده . در سال1324 شمسی این فضای خالی رابا دقت پر کرده و آن را بستند .
نشانی : خیابان کمال
منارهای دردشت و بخت آغا
دو منار دردشت بر فراز سر در بلندی به ارتفاع حدود 15 متر قرار دارد که با قیمانده مدرسه با شکوهی از دوره پادشاهی
محمد آل مظفر میباشد.
منارهای دردشت متصل به بنایی برج مانند بنام مقبره سلطان بخت آغا همسر سلطان محمد آل مظفر میباشد که در سال 769 به قتل رسیده است. سنگ قبر سلطان بخت آغا ،
سنگ سماق قرمز بسیار نفیسی است که کتیبه آن در سال 753 هـ.ق 15 سال قبل از به قتل رسیدن سطان بخت آغا به دستور خود وی نوشته شده است . این آرامگاه با گنبدی کاشیکاری ، یک بنای تاریخی زیبا و دیدنی است .
کتیبه منارهای دردشت که یکی از آنها ریخته و دیگری با قی است به
خط بنائی آجری بر زمینه کاشی فیروزه ای است .
خطوط سر در مجلل آن نیز به خط بنائی با کاشی فیروزه ای به زمینه آجری است .
نشانی : خیابان عبد ا لرزاق اصفهانی
منارهای دارالضیافه
در طرفین کوچه‌ای بنام حاج کاظم درمحله جویباره اصفهان دو منار مرتفع مدور معروف به منارهای دارالضیافه قرار دارند که در قرن هشتم هـ.ق ساخته شده اند و نام دیگر آنها منارهای دارالضیا ء می باشند.
سر در مجللی که منارها بر فراز آن قرار دارند سر در مهمانسرای مشهوری بوده که به امیران و حکمرانان حکومت
سلطان محمد خدا بنده تعلق داشته است .
کتیبه منارها ریخته وتاریخ دقیق ساخت آنها معلوم نیست . تزیینات
کاشیکاری آن به سبک دوره
مغول است . شبها بر فراز منارها آتش می افروختند تا مسافران از راه دور اصفهان ر ا ببینند و مسیر خود را گم نکنند . بنابراین به این دو منار زیبا دارالضیاء می‌گفته‌اند .
نشانی : خیابان کمال
منار چهل دختران
این منار عظیم در قسمت شمال جویباره واقع شده و از نظر قدمت دومین منار تاریخی در ایران شناخته شده است . ارتفاع این منار حدود 29 متر است و تاریخ ساخت آن 501 هـ.ق است و نام دیگر آن منار گارلنگ می باشد که با تزیینات آجری و کتیبه‌هایی به خط کوفی و نسخ قدیمی آراسته شده است . بانی ساخت آن ابوالفتح نهوجی می باشد.
دو تا از 3 کتیبه این منار به خط کوفی و دیگری به
خط نسخ میباشد . در بالای منار پنجره ای با دهانه مستطیل شکل رو به
قبله ساخته شده که محلی برای گفتن
اذان بوده است . سکنه اطراف ، منار را بنام گارلنگ یا گارلند می‌نامیدند . وجود کتیبه‌ای به خط نسخ بسیار زیبا و موزون منار چهل دختران ر ا منحصر به فرد کرده است .
نشانی : خیابان کمال
منارمسجد علی
|
|
منار مسجد علی
|
منار مسجد علی جالب ترین و عظیم‌ترین منار موجود در اصفهان می باشد که با فاصله‌ی کمی از
مسجد جامع عتیق در کنار مسجد علی قرار دارد .
ابتدا این منار نزدیک
مسجد سلطان سنجر بوده که به همین نام خوانده می شد و اکنون که مسجد علی را به جای آن مسجد ساخته اند منار مسجد علی خوانده می‌شود . تاریخ ساخت این بنا 525 - 515 هـ.ق می باشد.
این منار عظیم از بناهای باشکوه
دوره سلجوقی در قرن ششم هجری قمری است . ارتفاع این منار حدود 5/51 متر می باشد و 164 پله دارد . ارتفاع منارچه بر فراز منار 75/7 متر می باشد .
منار مسجد علی دارای 5 کتیبه می باشدکه 3 کتیبه اول از پایین به بالا به خط کوفی با کاشی فیروزه ای بر زمینه آجری با کلمات و عبارات مذهبی تزیین شده است .کتیبه چهارم به خط بنائی گچی بر زمینه شطرنجی در مربعهای بزرگ با شعار مذهبی و زیبا یی آرا سته شده است . بر کتیبه پنجم به خط بنائی آجری برجسته بر زمینه گچی که هم سطح با ، بام مسجد علی می‌با شد .آیه ای از
سوره آل عمران آمده است .
نشانی : میدان قیام ( سبزه میدان ) ابتدای کوچه مشیر
منارجنبان
|
|
منار جنبان
|
یکی از بناهای تاریخی و معروف اصفهان منارجنبان میباشد. این منار در مسیر اصفهان به
نجف آباد قرار دارد . تاریخ ساخت منارجنبان که در واقع دو منار است دقیق مشخص نیست و تنها تاریخ قید شده ، بر روی سنگ قبر یکی ازصالحان معروف آن دوره بنام عمو عبدالله است که سال 716 هـ.ق را نشان می‌دهد .
آرامگاه عمو عبدالله ایوان منار نیز محسوب می شود . این ایوان به
سبک مغولی ایرانی بنا شده وتزئینات ایوان با کاشیهای لاجوردی به شکل ستاره چهار پر و چند ضلعی به رنگ فیروزه ای انجام گرفته است .
نکته بسیار جالب و دیدنی این دو منار این است که با حرکت دادن یکی از آنها دیگری به حرکت در می‌آید و جالب تر اینکه علاوه بر حرکت دو منار کل بنا نیز به
ارتعاش در می آید.
نشانی : خیابان آتشگاه
منار گلدسته
این منار بر روی میله فرو ریخته منار قدیمی بنام گلدسته ساخته شده و همین نام را بر خود گرفته است . منار گلدسته در محله دردشت نزدیک مدرسه شفیعیه قرار دارد .
قدمت این منار به پیش از تاریخ ساخت مدرسه شفیعیه بر می‌گردد و احتمال می‌دهند که متعلق به مدرسه یا مسجدی بوده که اکنون از بین رفته است .
این منار به سبک ساختمان
منار شعیا ساخته شده . اما زمان ساخت بنا بعد از دوره‌ای است که منار شعیا را ساخته‌اند . از وضع ظاهری ساختمان می‌توان زمانی حدود نیمه دوم دوره سلجوقی ر ا برای آن تعیین کرد .
تاریخ ساخت : قبل از سال 1067 هجری قمری
منار باقوشخانه
منار باقوشخانه از بناهای قرن هشتم هجری است که در قسمت شمال غربی محله جویباره در مجاورت باغ باقوشخانه قرار دارد . اکنون در نزدیکی دروازه قدیمی طوقچی قرارگرفته و به همین دلیل آنرا به اسامی باقوشخانه و طوقچی نیز می‌خوانند و زمانی بدلیل مجاورت با آرامگاه
علی بن سهل منار علی بن سهل خوانده می‌شد . منار باقوشخانه با قیمانده یکی از دو منار طرفین مسجد مصلی است که اکنون اثری از آن نیست . این منار حدود 38 متر ارتفاع دارد . تزیین آن به خط بنایی فیروزه ای بر زمینه آجری به طور مارپیچ از تکرار جمله الله اکبر تشکیل شده است.کتیبه منار شکل گردنبند است به خط ثلث سفید معرق بر زمینه گل و برگ آجری که قسمتهای زیادی از آن ریخته است . با توجه به تزیینات و نحوه معماری زمان ساخت آنرا مربوط به دوران مغولها می دانند.
نشانی : میدان طوقچی ، خیابان زینبیه جنوبی
