فاموتیدین در درمان
زخمهای خوش‌خیم
معده و
دوازدهه، زخم‌ناشی از برگشت محتویات معده به‌مری وسندروم زولینگر ـ الیسون به‌کار می‌رود.
مکانیزم اثر
این دارو از طریق رقابت با هیستامین در سطح گیرنده‌های H2 درسلول‌های جداره‌ای، ترشح پایه‌ای
اسیدمعده و همچنین تحریک ترشح اسید توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرکهای ترشح اسید معده را مهار می‌کند.
فارماکوکینتیک
این دارو به‌سرعت ولی‌به‌طور ناقص 45 ـ 40 درصد از مجرای‌گوارش جذب می‌گردد و به‌میزان کمی دراولین عبور
کبدی خود متابولیزه می‌گردد.اتصال دارو به
پروتئینهای
پلاسما کم است.اوج غلظت سرمی آن طی 2 ساعت پس ازمصرف و طول اثر دارو 12 ـ 10 ساعت‌می‌باشد. بیشتر دارو به‌صورت تغییرنیافته از کلیه دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف
- بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می‌دهند، ممکن است این‌دارو را نیز تحمل نکنند.
- در صورت وجود عیب کار کبد یا کلیه و با احتیاط مصرف شود.
- به‌طورکلی مصرف داروهای مسددگیرنده H2 بندرت برای بیش از 8 هفته‌ضروری است. برای مصارف طولانی مدت‌این داروها مطالعه‌ای صورت نگرفته است.
عوارض جانبی احتمالی
عوارض این دارو شایع‌نیست و بیشتر شامل
اسهال ، یا
یبوست ،
سرگیجه یا
سردرد و
نفخ شکم می‌باشد.
توصیه ها
- کشیدن سیگار موجب‌کاهش اثر این دارو می‌شود.
- برای بیماران سالخورده یا مبتلا به‌نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به‌کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد.
