در فوتبال نوین بازی با سر روز به روز اهمیت بیشتری می یابد . چون یکی از اصول بازی در زمین یارگیری شدید است ، بنابراین تیم ها از هوا بیشتر استفاده می کنند . بازی با سر مکملی مطلوب برای بازی با پا است . بطور کلی یک بازیکن تکنیکی باید مهارتی یکسان در بازی با پا و بازی با سر داشته باشد .
بازی با سر در مقایسه با بازی با پا تدارک کمتری خواسته و نیاز به فرصت شناسی خوب دارد ( درک زمان انجام پرش متناسب با مسیر و فرود توپ ).
از سر در امور دفاع و حمله استفاده می شود . امر دفاعی آن شامل قطع توپ هائی است که به وسیله مهاجمان حریف به وسط زمین فرستاده یا پاس داده می شوند ، و امر تهاجمی آن مربوط به کنترل یا شوت هوائی به دروازه است که هدف از آن متزلزل ساختن مدافعین و دروازه بان می باشد . استادان بازی با سر، بدون شک انگلیسی ها هستند که آن را به بازی با پا ترجیح می دهند .فوتبال هوائی آنها غالبا نقش و تاثیر هافبک ها را کاهش می دهد . محور تهاجم آنها به وسط فرستادن توپ های بلند است ، جائی که بتوانند مهاجمی سرزن و مسلط به بازی هوائی پیدا کنند .
بطور کلی وقتی صحبت از بازی با سر می شود ، فوتبالی بسیار ساده ، روشن و گاهی نمایشی به ذهن خطور می کند . بر خلاف فوتبال هوائی انگلیسی هاو برزیلی ها تسلط در زمین را ترجیح می دهند ( فوتبال تک ضرب ، بازی مثلثی و غیره ) . بازی مطلوب تلفیقی از این دو نوع بازی است ، یعنی هم استفاده از سر و هم استفاده از پا .
بازی با سر حرکتی تکنیکی است که شامل سرزدن به توپ به منظور جهت دادن به آن ( به جلو یا به عقب ، به راست یا به چپ ) ، زاویه دادن به آن ( توپ هوائی ، کشیده ، زمینی ) ، یا به منظور طی کردن مسافت ، با توجه به قدرت وارده بر آن و با توجه به زاویه و موقعیت یار می باشد .
در حالت توقف یا حرکت ، به طوری که پاها روی زمین باشند ( قدرت آن کمتر است ) .
در حالت پرش و حرکت عمودی ( قدرت آن بیشتر است) .
در حالت پرش و حرکت افقی ( به حالت شیرجه ) .
برای اینکه بتوانید خوب سر بزنید ، رعایت چند شرط لازم است :
همیشه با یک سطح تماس به توپ ضربه بزنید ( با پیشانی ) اگر با قسمت بالا یا پائین استخوان پیشانی ضربه بزنید توپ مسیر بعدی پیدا می کند .
عضلات گردن و صورت به هنگام تماس پیشانی با توپ باید کشیده شوند.
با به عقب و سپس به جلو بردن بدن به سراغ توپ رفته و با قدرت ضربه بزنید . بدن به این حرکت کمک می کند .
چشم ها را نبندید ، بلکه برعکس ، آنها را قبل و بعد از تماس با توپ کاملا باز نگه دارید .
هنگام سرزدن دست های خود را فورا به عقب ببرید تا تعادل حرکت شما حفظ شود .
ضربه با سر انواع دیگری نیز دارد ، اما توجه داشته باشید که به جز پیشانی ، از سطح تماس دیگری استفاده نکنید . این بدن شما است که متناسب با توپ در حالات دیگری قرار می گیرد نه پیشانی . متناسب با نحوه انجام ضربه ، مسیر حاصل از آن نیز فرق می کند .
مسیر هوائی : سر بازیکن به هنگام تماس با توپ باید زیر آن قرار بگیرد .
مسیر کشیده : سر بازیکن در یک سطح با توپ قرار می گیرد .
مسیر زمینی : سر بازیکن به هنگام تماس با توپ بالای آن قرار می گیرد .
به راست یا به چپ : هنگام تماس توپ با سر به بدن چرخش داده و همواره با پیشانی ضربه بزنید . برای اینکه توپ جهت مطلوب پیدا کند ، مراقب چرخش بدن خود باشید .
به عقب : در لحظه برخورد سر را به عقب بکشید .این حرکت در شرایط سخت و به منظور دور کردن توپ های هوائی از حریف یا رساندن آن به یار خودی مورد استفاده قرار می گیرد .
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
