آن معبود، آن پاکی، آن همه خوبی و احساس و بهار را داری
آرام باش، آرام باش
تو خدا را داری
پس نگو تنهایم، پس نگو بی یاور، بی یارم
تو خدا را داری
یعنی عشق، معبود، سنگ صبور دل من، دل تو
پس خموش
ما خدا را داریم....
خدایا، پروردگارا، سپاسگزارم،
به خاطر این که روز را آفریدی تا من تمام توانایی ام را برای رسیدن به اهدافم به کار گیرم و این به این معنی است که گرمی زندگی را همانند روزهای آفتابیت دوست دارم.
خداوندا، بار الهی، در این روزها، در این آرامش مطلق، من تو را می بینم، حس می کنم. در این روزها، تو چقدر به من نزدیکی، نرمی و مهربانی تو را بیش از هر روز دیگر حس می کنم و من چقدر ناشکیبا و بی سپاس از کنار این همه موهبت تو می گذرم.
خداوندا....، تنها یار و یاور من، بخاطر این همه زیبایی که برای لذت بردن از زندگی، مهربانانه، به من عطا کردی سپاسگزارم و تو را می ستایم. چگونه می توانم تشکری کنم که لایق تو باشد.
از دست و زبان که براید کز عهده شکرش بدر آید........__
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 204
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!