مرسوم ترین روش برای تقویت عضلات شکم، ورزش دراز و نشست است.
خیلی از ورزشکاران در زمان ورزش زانو را به اشتباه تا می کنند و پاها را زیر ابزارهایی مثل نردبان دیواری قرار می دهند.
در این وضعیت به علت آن که به پاها کمک می شود، لگن خاصره به حد لازم خم نمی شود و در نتیجه اثر ورزش فقط متوجه تنها بخشی از عضلات شکم می شود، از این رو، اساسی ترین شیوه برای تقویت عضلات شکم، آن است که به پاها کمکی نشود تا لگن خاصره بیشتر خم شود.
اگر در حین تمرین دراز و نشست، بالا تنه را به سمت چپ و راست بچرخانید، علاوه بر عضلات مورب شکم، که کار شدید انجام می دهد، عضله راست شکمی نیز به کار وادار خواهد شد. تمرین دراز و نشست را می توان با قرار دادن دستها در پهلو آسانتر کرد همچنین با قرار دادن دستها روی سینه یا روی گوش می توان آن را شدیدتر نمود. چنانچه در حین اجرای این تمرین از وزنه استفاده شود، شدت تمرین خیلی بیشتر می شود.
دراز و نشست سریع با پاهای کشیده و نگه داشتن دستها در پشت سر به طور مشخص، عضلات شکم را تقویت نمی کند.
هر تمرینی که سریع انجام می شود به گشتاور نیروی حرکت بستگی دارد، نه به قدرت عضله. معمولا تمرین سریع، سبب گرفتگی عضلات، یا انقباض ناگهانی آن می شود و انقباض های سریع، عضلات را حجیم می کند چنان که عضلات تقویت شده دیگر نرمش پذیر و سودمند نخواهند بود.
هنگامی که پاها کشیده و مستقیم باشند، عضلات بالا و پهلوی ران، و عضلات جمع کننده ران، کار بلند کردن بقیه بدن را انجام می دهند. چه بسا بی آن که عضلات شکم را به کار گیرد بدن خود را بلند کنید که البته این روش آسانتر است.
با زانوی کاملا خم بنشینید و چانه را به سوی سینه نگاه دارید. دستها را جلو بگیرید یا آنها را روی سینه خود بگذارید. هدف غیر فعال نگه داشتن و کمک نگرفتن از آنها در بلند کردن بدن است. عضله میانی شکم را داخل بکشید و در طول تمرین نگه دارید. این کار بسیار مهم است. هنگامی که عضله گرفته باشد برآمده می شود گرفتن همان انقباض ناگهانی عضو است که به آن فرصت انقباض آهسته و پیوسته کامل را نمی دهد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1819
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!