منو
 کاربر Online
581 کاربر online
 : کامپیوتر
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه کامپیوتر 3 ستاره ها ارسال ها: 1679   در :  دوشنبه 19 آبان 1393 [18:56 ]
  پنج افسانه رایج درباره امنیت در اینترنت
 

در این مطلب پنج باور نادرست رایج درباره امنیت در دنیای وب توسط کارشناسان امنیت شکافته شده تا کاربران با بهره گیری از آنها هم باورهای خود و اطرافیان شان را اصلاح کنند و هم امنیت زندگی آنلاین شان را ارتقا دهند.

درباره دنیای تخصصی امنیت اینترنت٬ همچون بسیاری عرصه های دیگر٬ افسانه هایی سینه به سینه نقل می شوند که اگرچه از نگاه متخصصان آشکارا صحت ندارند٬ اما در باورهای عمومی جای مستحکمی برای خود یافته اند.

وب سایت «لایف هکر» برای بررسی این افسانه ها و ماجراهای نادرستی که در باورهای عمومی ریشه دوانده اند پای صحبت متخصصان دنیای امنیت نشسته تا تفاوت خیال و واقعیت را روشن کند. این مطلب دربرگیرنده تجزیه و تحلیل پنج افسانه رایج درباره امنیت وب در سراسر جهان است.

افسانه اول: کسی مرا هک نخواهد کرد؛ من چیزی ندارم که ارزش ربودن داشته باشد

این باور نادرست در شکل های گوناگونی مطرح می شود٬ اما منشا آن این پیش فرض است که چون من کاربری گمنام در گوشه ای از جهانم٬ دلیلی ندارد که هدف حملات سایبری قرار گیرم و کسی برای نفوذ به سیستمم تلاش کند و حتی اگر چنین تلاشی صورت گیرد هم روی کامپیوتر٬ تبلت یا اسمارت فونم چیز مهمی برای از دست دادن ندارم.

این باوری بسیار رایج است. مساله این است که هکرها شخص شما را مستقیم هدف قرار نمی دهند. آنها دام های گسترده ای پهن می کنند٬ یا اینترنت را در ابعادی وسیع از طریق محدوده گسترده آدرس های آی پی اسکن می کنند تا سیستم های آسیب پذیر را بیابند٬ و اگر سیستم شما به عنوان سیستمی آلوده و آسیب پذیر در اسکنرهای آنها شناخته شود کارتان ساخته است.

گذشته از این٬ آنها فقط به دنبال اطلاعات شخصی شما نیستند. همین که سیستمی آسیب پذیر در اختیار دارید که به اینترنت متصل است٬ برای آنها دارایی ارزشمندی محسوب می شود و چون کنترل آن را در دست دارند می توانند هرچه می خواهند به صورت پنهان در آن ذخیره کنند یا در آینده برای هدایت حملات گسترده تر سایبری (DOS) از سیستم شما هم در یک زنجیره بزرگ تر استفاده کنند.

افسانه دوم: وی پی ان و سرویس هایی نظیر Tor مرا به عنصری ناشناس در اینترنت تبدیل خواهد کرد

سرویس هایی نظیر «تور» که با کدگذاری ترافیک و عبور دادن آن از تونل های پنهان٬ امکان ناشناس ماندن در اینترنت را برای کاربر فراهم می کنند٬ یا سرویس های وی پی ان٬ عملکردشان کاملا به هوش کاربرشان وابسته است. آنها می توانند همان قدر هوشمند عمل کنند که شما؛ مشروط به آن که عملکرد شما هم در بهره گیری از آنها هوشمندانه باشد. هرگز این نکته را از یاد نبرید: همه این ها در نهایت ابزارند؛ ابزاری در دست شما.

شاید شنیده باشید که کاربری مثلا می گوید از تور استفاده می کند و مطمئن است که کسی نمی توند فعالیت هایش را ردیابی کند. «کاملا ناشناس» ماندن در دنیای آنلاین کاری به غایت دشوار است. این نکته را به خاطر داشته باشید که وی پی ان ها برای تامین امنیت ساخته شده اند٬ نه برای فراهم کردن امکان ناشناس ماندن شما در اینترنت.

این ابزارها نمی توانند امنیت و ناشناس ماندن را به طور کامل و بی نقص تامین کنند. تور می تواند فعالیت های شما را از چشم کمپانی هایی که در جست وجوی داده های خصوصی هستند٬ خدمات دهنده های اینترنت و تا حدود زیادی از چشم دولت ها پنهان نگه دارد. وی پی ان هم ترافیک اینترنت شما را رمزگذاری می کند تا در صورت نفوذ به ارتباطات دیجیتال شما٬ محتوای آن قابل رویت نباشد. با این همه٬ شما با این ابزارها همچنان متکی به شبکه ای هستید که در کنترل دیگران است و اگر مدیران آن شبکه ها بخواهند می توانند رمزهای لازم را بگشایند و هویت تان را برملا کنند.

افسانه سوم: غیرفعال کردن SSID و تنظیمات پیش فرض MAC برای حراست از شبکه وای فای کافی است

هنوز هم کاربرانی پیدا می شوند که شبکه های وایرلس خود را بدون رمز و باز تنظیم می کنند و به جای آن SSID را غیرفعال می کنند یا از فیلترینگ MAC بهره می گیرند تا اتصال وای فای خود را امن کنند و از چشم دیگران دور نگه دارند. این روش ها ممکن است شما را از گزند رهگذران غیرفنی در امان نگه دارد٬ اما کسی که از نظر فنی خبره باشد می تواند به سادگی از سد این محدودیت ها بگذرد و به ترافیک اینترنت شما دسترسی پیدا کند.

در واقع پنهان کردن SSID یکی از ناکارآمدترین اقدامات برای تامین امنیت است. گذشته از این٬ حتما اتصال وایرلس خود را رمزگذاری (Encrypt) کنید و برای رمزگذاری هم از استاندارد پیش فرض WEP استفاده نکنید. این استاندارد را به سادگی می توان کرک کرد و درهم شکست. بهترین استاندارد امنیتی موجود برای وای فای WPA۲ است.

افسانه چهارم: با وب گردی در حالت Incognito حریم خصوصی من در امان خواهد بود

گوگل کروم امکان وب گردی Incognito (با هویت مستعار) را برای کاربران فراهم می کند. وب گردی در این حالت تا حدودی حریم خصوصی کاربر را تامین می کند٬ اما صرفا در برابر دیگر افرادی که از همان سیستم کامپیوتری استفاده می کنند٬ نه در برابر نفوذ کسانی که در کمین نشسته اند تا به دنیای شما راه یابند.

وب گردی در حالت Incognito اصلا به این معنی نیست که فعالیت های شما قابل ردیابی نخواهد بود. این حالت فقط و فقط فعالیت های شما را از چشم دیگر کاربران همان سیستم مشخص پنهان می کند. حتی اگر در حالت Incognito باشید و هم زمان با اکانت گوگل تان هم لاگین کرده باشید٬ آنچه جست وجو می کنید هم چنان در پیشینه جست وجوهای گوگل تان ذخیره خواهد شد. افزونه ها هم در این شرایط همچنان به پیشینه فعالیت های شما دسترسی دارند.

افسانه پنجم: من نیازی به آنتی ویروس یا ابزارهای مقابله با بدافزار ندارم چون کار پرریسکی در اینترنت انجام نمی دهم

یکی از نادرست ترین و در عین حال رایج ترین باورها در دنیای امنیت آنلاین همین است که تا زمانی که کار پرریسکی در اینترنت انجام نمی دهید٬ نیازی به آنتی ویروس یا ابزارهای مقابله با بدافزارها ندارید. تامین امنیت لزوما به عادات و رفتارهای شما ربطی ندارد٬ بلکه رفتار و فعالیت های دیگران هم می تواند امنیت شما را به خطر بیاندازد.

به تازگی مشخص شد که گروهی از هکرها توانستند کد مخربی به نام Styx Exploit را در تبلیغاتی که در یوتیوب پخش می شود جاسازی کنند. هرکسی که به هر نحوی با چنین تبلیغاتی روبرو شود٬ بلافاصله سیستمش به ویروس Styx آلوده خواهد شد و قربانی بالقوه حملات هکرها خواهد بود. به همین سادگی.

می بینید که حتی یوتیوب هم که سرویسی پاک و امن تصور می شود٬ از چنین تهدیدهایی در امان نیست. تنها راه درست مقابله با این تهدیدات به روزرسانی منظم سیستم عامل و نرم افزار آنتی ویروس است.

  امتیاز: 0.00