منو
 صفحه های تصادفی
Radon
امکان زندگی مسالمت آمیز با پیروان ادیان دیگر
شمس الدین محمدبن عمر
ممنوعیت ذکر نام امام زمان علیه السلام تا هنگام ظهور
تونا
مناظره
نوسانات میرا
غده تیروئید
مراحل تهیه قند
صنایع دستی روستایی استان خوزستان
 کاربر Online
340 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  جمعه 02 اسفند 1392 [06:48 ]
  سیاره زمین، قسمت دوم- حرکت وضعی زمین
 

زمین هر 24 ساعت یک بار به دور خود می چرخد. این حرکت را حرکت وضعی می گویند که موجب پدید آمدن شب و روز است. خورشید فقط نیمی از زمین را روشن می کند و نیمه دیگر آن تاریک می ماند و با چرخش زمین نیمه روشن، تاریک و نیمه تاریک، روشن می شود شکل 1.

شکل1
تصویر


روز در اصطلاح نجومی همان شبانه روز یا دوره 24 ساعته است و فاصله زمانی بین طلوع و غروب خورشید نمی باشد. اگر فاصله زمانی متوالی دو طلوع خورشید را اندازه بگیریم خواهیم دید که معمولاً درست 24 ساعت نخواهد بود. به علاوه این مدت از یک روز به روز دیگر فرق می کند. از طرفی دیگر اگر فاصله زمانی بین دو طلوع متوالی یک ستاره ثابت را اندازه بگیریم خواهیم دید که مقدارش همیشه خواهد ماند، اگر چه اندکی کمتر از 24 ساعت است. یعنی طول روز وقتی که از روی ستارگان اندازه گرفته شود و طول روز وقتی به کمک خورشید سنجیده شود با هم فرق می کند. روزی که، به نسبت ستارگان اندازه گیری می شود روز نجومی است و آنکه نسبت به خورشید سنجیده شود روز خورشیدی نام دارد. این تفاوت روزهای نجومی و خورشیدی معلول حرکت زمین به دور خورشید یا حرکت انتقالی زمین است. چون چرخش زمین حول محورش از غرب به طرف شرق است، از دیدگاه ناظر زمینی حرکت اجرام آسمان از شرق به طرف غرب به نظر می رسد. اما دو نقطه در آسمان وجود دارد که اصلاً حرکت نمی کند. این نقاط را قطبهای سماوی گویند که درست در امتداد محور زمین واقع شده اند. قطب شمال سماوی با ستاره روشنی که آن را جدی یا ستاره قطبی می نامیم مشخص می شود. این ستاره در صورت فلکی دب اصغر قرار دارد. در نزدیکی قطب جنوب سماوی ستاره روشنی نیست که به سهولت باز شناخته شود. جدی خود دقیقاً بر قطب شمال سماوی وافع نیست بلکه کمتر از یک درجه از آن فاصله دارد. اگر از این فاصله صرفنظر کنیم برای ناظری که در قطب شمال قرار دارد جدی بر سمت الراس، یعنی درست در نقطه بالای سر ناظر قراردارد. چنانکه در پوشه های قبلی اشاره شد زمین کره کاملی نیست بلکه در استوا اندکی بر آمدگی دارد. اثر نیروی گرانش خورشید و ماه بر این برآمدگی سبب می شود که محور زمین به کندی تغییر کند. درست مانند فرفره ای که می چرخد و محورش نیز دوران می کند. این حرکت محور زمین را حرکت تقدیمی زمین گویند و دوره تناوب آن 25800 سال است. به دلیل این حرکت تقدیمی قطب سماوی جابجا می شود. هزاران سال پیش زمانی که مصریان بناهای عظیم خود را بنا می کردند، قطب سماوی بر جدی منطبق نبود بلکه نزدیک به ستاره کم نورتری در صورت فلکی تنین قرار داشت. دوازه هزار سال دیگر نیز قطب شمال سماوی مطابق شکل2 در نزدیکی نسر واقع قرار خواهد گرفت.

شکل2
تصویر
بر اثر حرکت تقدیمی، محور زمین به کندی دایره ای را بر آسمان می پیماید
تصویر شکل2 از: avastarco

  امتیاز: 0.00