ضربات وارده به مفصل و استفاده نادرست از مفاصل، مثل دوزانو و چهارزانو نشستن، استفاده از توالت ایرانی، عفونت و روماتیسم مفصلی، پاضربدری و پاپرانتزی، همگی در تشدید و تسریع روند بروز آرتروز مؤثر هستند.
آرتروز ناشی از روند فرسودگی است که به طور طبیعی با بالا رفتن سن ایجاد می شود. در طول روز به علت فعالیت های بدنی، مفاصل در معرض ضربه قرار می گیرند و این ضربه ها آسیب هایی را به آنها و به ویژه به غضروف مفصلی وارد می کند که بدن تا آنجایی که می تواند آن آسیب ها را ترمیم می کند.
گاهی شدت آسیب های وارده به مفصل بیش از قدرت ترمیم بدن است یا اینکه به عللی خاص قدرت ترمیمی بدن کاهش می یابد و نمی تواند آسیب های معمولی را ترمیم کند. در این موارد غضروف مفصلی به تدریج خراب تر می شود که این شروع آرتروز است.
در ابتدای آرتروز سطح غضروف ریش ریش و لایه لایه می شود و با وارد شدن هر آسیب، مقداری از روی غضروف برداشته می شود تا اینکه به تدریج از کلفتی غضروف کم می شود. کم شدن ضخامت غضروف که در رادیولوژی به صورت کاهش فاصله مفصلی دیده می شود از علائم اولیه شروع ساییدگی مفصل است.
درد زانو، خشکی صبحگاهی، ورم مفصل، کاهش دامنه حرکتی مفصل که در مراحل پیشرفته بیماری ایجاد می شود، ضعف و کوتاهی عضلات اطراف مفصل و گاهی وجود صدا در حرکات مفصل و ایجاد پا پرانتزی از علائم آرتروز است.
شایع ترین عامل چاقی است، البته چاقی فقط در مفاصلی که وزن بدن را تحمل می کنند، مثل زانو، اثر سوء دارد.
شایع ترین مفصلی که دچار آرتروز می شود زانوست و آرتروز زانو در زنان چاق و مسن شایع تر است. 40 درصد افراد 40 ساله و 60 درصد افراد 60 ساله آرتروز زانو را به درجات مختلف دارند.
تمام افرادی که دارای نشانه های آرتروز هستند، باید یک رژیم غذایی مناسب، سالم و مفید داشته باشند؛ همچنین کسانی که در مفصل ران یا زانو دچار مشکل هستند، استفاده از عصا هنگام راه رفتن می تواند مفید باشد.
ورزش درمانی که در جهت تقویت عضلات اطراف مفاصل و برگرداندن انعطاف و دامنه حرکتی مفصل است در درمان نقش بسزایی دارد.
فیزیوتراپی، تزریق داخل مفصل و جراحی نیز در درمان نقش خواهند داشت.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1819
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!