شواهد تجربي كه نور از فوتون ها تشكيل شده است از پديده اي به نام اثر فوتوالكتريك به دست مي آيند كه در آنها الكترون ها وقتي نور به سطحي فلزي بتابد گسيل مي شوند.
شكل زیر اين اثر را توضيح مي دهد. اگر نور به كار رفته بسامدي بقدر كافي بالا داشته باشد الكترونها گسيل مي شوند. الكترون هاي خارج شده به طرف الكترود مثبت به نام جمع كننده حركت مي كنند و جرياني را با باعث مي شوند كه توسط آمپرسنج نشان داده مي شود.
چون الكترون ها به كمك نور خارج شده اند فوتوالكترون ناميده مي شوند. خوب است بدانید، تعدادي از ويژگي هاي اثر فوتوالكتريك را نمي توان تنها با نظرات فيزيك كلاسيك توضيح داد.
در سال 1905 اينشتين توضيحي در مورد اثر فوتوالكتريك را ارائه داد و از كار پلانك در مورد تابش جسم سياه بهره گرفت. عمدتاً به خاطر نظريه او در مورد اثر فوتوالكتريك بود كه جايزة نوبل فيزيك در 1921 به او تعلق گرفت.
در نظرية فوتوالكتريك او، اينشتين پيشنهاد كرد كه نور با بسامد f را ميتوان به صورت مجموعه اي از بسته هاي انرژي گسسته (فوتونها) در نظر گرفت، كه هر بسته داراي مقدار انرژي E است كه به صورت زير داده مي شود.
E= hf انرژي يك فوتون
كه در آن h ثابت پلانك است. مثلاً انرژي نور كه با لامپ روشن داده ميشود، توسط فوتون هاي آن حمل مي شود. هر چه لامپ پرنورتر باشد، تعداد فوتون هاي گسيل شده در ثانيه بيشتر است.
شرح شكلدر اثر فوتوالكتريك، نور با بسامدي بقدر كافي بالا، الكترونها را از سطح فلزي بيرون مي آورد. اين فوتوالكترون ها، همانطور كه از نامشان پيداست، به طرف جمع كنندة مثبت مي روند و جرياني را به وجود مي آورند.
برای دیدن نسخه فارسی (ترجمه :خلیلی بروجنی) آزمایشگاه مجازی اثر فوتوالکتریک به آدرس زیر بروید
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!