سیصد میلیون نفر در سطح جهان مبتلا به دیابت هستند و این تعداد در حال افزایش است. قند خون تعداد زیادی از این بیماران باید روزانه اندازه گرفته شود. روش مرسوم اندازهگیری قند خون، زدن یک سوزن به انگشت و گرفتن یه قطره خون است. سپس غلظت قند در این یک قطره اندازه گرفته میشود. این فرایند زمانبر، نسبتا گران و برای بیمار درددار است. اندازه گیری ارزان قند خون بدون زدن سوزن به انگشت امتیازات زیادی دارد.
فیزیکدانانی از دانشگاه پنسیلوانایا روش جدیدی را به این منظور ارایه دادهاند. آشکارساز گلوکز اختراع شده توسط این پژوهشگران در اصل یک ترانزیستور نانولولهای کربن است است که لولههایش با مولکولهای اسیدی pyrene-1-boronic پوشانده شده است. گلوکز به این مولکولها میچسبد.
این آشکارساز بسیار ساده کار میکند. نمودار جریان بر حسب ولتاژ ترانزیستور را میتوان به سادگی اندازه گرفت. چسبیدن گلوکز به نانولولههای کربن یک تغییر قابل اندازهگیری در این نمودار ایجاد میکند. این تغییر به یک روش ساده برای اندازه گیری غلظت گلوکز میانجامد.
هر چند بخش عمدهای از این فناوری جدید در آزمایشگاه شناخته شده بود اما فیزیکدانان این فناوری را با ساخت وسیلهای ساده - که قیمت تولید انبوهش بسیار پاین خواهد بود- به کمال رساندهاند.
این دستگاه جدید برای بیماران دیابتی نوع اول که باید چند بار در روز انسولین تزریق کنند چندان مفید نخواهد بود. چون هنگامی که قند خون تغییر میکند چیزی حدود سی دقیقه طول میکشد تا تغییری در قند بزاق دیده شود. زمانی که قند خون سریع و به شدت تغییر پیدا میکند، این نیم ساعت به اندازه کافی طولانی است تا مشکلات جدیای برای بیمار به وجود آورد. با این حال چون حسگرهای مبتنی بر نانولولههای کربن به طرز قابل توجهی ارزانتر و حساستر از حسگرهای مبتنی بر اندازهگیری آنزیم مرسوم هستند، سامانههای بهداشت و درمان عمومی به سمت استفاده از این حسگرها حرکت خواهند کرد تا از هزینههای بالای بهداشت عمومی بکاهند.
مرجع اصلی
http://www.technologyreview.com/view/514456/carbon-nanotube-sensor-detects-glucose-in-saliva/
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!