جسمي كه تحت تأثير ربايش گرانشي زمين سقوط ميكند آشناترين مثال براي حركت با شتاب (تقريباً) ثابت است. چنين حركتي از زمانهاي كهن توجه فيلسوفان و دانشمندان را به خود معطوف داشته است.
ارسطو در سدهي چهارم پيش از ميلاد مسيح (به اشتباه) فكر ميكرد كه جسمهاي سنگين به تناسب وزنشان سريعتر از جسمهاي سبك سقوط ميكنند. نوزده قرن بعد گاليله استدلال كرد كه جسم بايد با شتابي به طرف پايين كه ثابت و مستقل از وزن آن است سقوط كند.
آزمايش نشان ميدهد كه اگر بتوان اثرهاي هوا را ناديده گرفت گاليله درست ميگويد ؛ همهي جسمها در يك مكان خاص بدون توجه به اندازه يا وزن آنها ، با شتاب به طرف پايين يكساني سقوط ميكنند.
اگر علاوه بر اين مسافت سقوط در مقايسه با شعاع زمين كوچك باشد و اگر اثرهاي كوچك ناشي از چرخش زمين را ناديده بگيريم ، اين شتاب ثابت است. حركت آرمانياي كه با اين فرضها نتيجه ميشود ، با آن كه علاوه بر سقوط شامل بالا رفتن نيز ميشود ، سقوط آزاد خوانده ميشود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!