سیاره به معنای سیر کننده است و سیاره‌ها در واقع به طور پیوسته مکان خود در آسمان را نسبت به زمینه‌ی ستاره‌ها تغییر می‌دهند. یکی از دستاوردهای هوشمندانه‌ی عظیم سده‌های 16 و 17 میلادی این درک سه‌گانه بود که زمین نیز یک سیاره است ، همه‌ی سیاره‌ها در مدارهایی خورشید را دور می‌زنند ، و حرکت‌های ظاهری سیاره‌ها را به گونه‌ای که از زمین دیده می‌شود می‌توان برای تعیین دقیق مدار آن‌ها به کار برد.
دو ایده ی نخست توسط نیکولاس کوپرنیک در سال 1543 در لهستان به چاپ رسید. ماهیت مدارهای سیاره‌ای را اخترشناس و ریاضی‌دان آلمانی یوهانس کپلر بین سال‌های 1601 و 1619 میلادی با استفاده از مجموعه‌ی پرحجمی از داده‌های دقیق در خصوص حرکت‌های ظاهری سیاره‌ای که توسط استاد او اخترشناس دانمارکی تیکو براهه گردآوری شده بود به دست آورد. کپلر از طریق آزمون و خطا سه قانون تجربی کشف کرد که حرکت سیاره‌ها را به طور دقیق توصیف می‌کرد.
1 . هر سیاره در یک مدار بیضوی حرکت می‌کند و خورشید در یک کانون آن بیضی قرار دارد.
2 . خطی که خورشید را به هر سیاره‌ی معلوم وصل می‌کند در زمان‌های مساوی مساحت‌های مساوی را جاروب می‌کند.
3 . دوره‌ی تناوب سیاره‌ها با طول محور بزرگ مدار آن‌ها ، به توان متناسب است.
کپلر نمی‌دانست که سیاره‌ها چرا به این صورت حرکت می‌کنند. پس از سه نسل ، نیوتون زمانی که توجه خود را معطوف حرکت سیاره‌ها کرد کشف کرد که هر یک از قانون‌های کپلر را می‌توان به دست آورد. آن‌ها پیامدهای قانون‌های نیوتون برای حرکت و قانون گرانش‌اند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!