ذرات بنیادی مجموعۀ ساکنی از کوارک ها نیستند ، بلکه دستگاه های پویایی شبیه هستۀ اتم ها هستند . چیزی که این ذرات را به هم می پیوندد « گلوئون ها » هستند . این نام بدین جهت به ان ها داده شده است که مانند «چسبی » ساختار را در کنار هم نگه می دارد. روی هم رفته ، 8 نوع گلوئون وجود دارند ، که دارای رنگ های مختلف هستند.
در سال 1988 فیزیکدانان شواهدی نظری را برای وجود حالت جدید چهارم از ماده به صورت پلاسمای کوارک گلوئون به دست آورد .
برای اولین بار ، پس از کشف خود هسته ، به نظر می رسد نظریه ای در اختیار داریم که می تواند آنچه را اصطلاحاً نیروی قوی – نیرویی که اجزای هسته را به هم می پیوندد – خوانده می شود توصیف کند . اگر بفهمیم ذرات چگونه از کوارک ها ساخته شده اند و کوارک ها چطور با هم بر هم کنش دارند ، می توانیم چیزی را که در هنگام برخورد دو ذره ، هر یک با کوارک های مربوطه ، رخ می دهد درک کنیم ، زیرا بر هم کنش ذرات صرفاً مجموع بر هم کنش های همۀ کوارک ها است .
بنابراین ، مدل کوارک ، علاوه بر ساده ساختن دنیای بسیار پیچیدۀ ذرات بنیادی ، ما را به مرز شناخت قوی ترین ( و تا کنون اسرار آمیز ترین ) نیروی طبیعت نیز رهنمون می شود .
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!