شاید زندگی بر روی سیاره های دوردست دیگر نیازی به ماه بزرگ نداشته باشد!
از زمان مطالعات انجام شده در سال 1993، پیشنهاد شده برای اینکه یک سیاره بتواند میزبان حیات بسیار پیچیده تری باشد، داشتن یک قمر بزرگ بسیار شبیه به ماه زمین مزیت بزرگی برای آن سیاره به شمار می رود. ماه ما موجب پایداری مدار گردش زمین در برابر آشفتگی های ناشی از دخالت گرانشی مشتری می شود. بدون این نیروی پایداری در اثر محور تاب خورنده زمین بین 0 و 180 درجه، آب و هوای این سیاره دچار نوسانات شدیدی خواهد شد.
جک لسیر (Jack Lissauer) و گروهش زمین بدون ماه را در یک دوره 4 میلیارد ساله شبیه سازی کرده اند و نتایج به دست آمده حیرت انگیز بوده است. انحراف مداری زمین تنها بین 10 و 50 درجه تغییر کرد (بسیار کمتر از مقداری که مطالعات اولیه پیشنهاد کرده بود). همچنین مدت زمان زیادی تقریبا 500 میلیون سال طول کشید و انحراف بین 17 و 32 درجه بود، بسیار پایدارتر از چیزی که قبلا ممکن به نظر می رسید. بنابراین طبق تحقیقات جدید وجود حیات بر روی یک سیاره دیگر به قمر بزرگ وابسته نیست.
منبع: universetoday
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!