: تربیت بدنی

جمعه 31 فروردین 1403 | ناشناس | خروج

کاربر Online

973 کاربر online

: تربیت بدنی

برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.

دبیر گروه تربیت بدنی

در : دوشنبه 29 آذر 1389 [12:39 ]

چرخه دویدن

دویدن از لحاظ اصطلاحات ورزشی، نوعی حرکت است که چرخه آن، هر دو پا از روی زمین بلند می شود.

این وضعیت، برخلاف پیاده روی است که در آن یک پا همیشه در تماس با زمین باقی می ماند، پاها در

اغلب موارد مستقیم باقی می مانند و مرکز ثقل بدن در بالای پاها به صورت یک آونگ معکوس قرار می

گیرد...

انسان ها هنگام دویدن از یک پا به روی پای دیگر می جهند. در هر جهش مرکز ثقل بدن حین پریدن به

بالا می رود و حین فرود هنگامی که زانوها خم می شوند تا ضربه واردشده را جذب کنند، مرکز ثقل پایین

می آید. این صعود و فرود وزن بدن، باعث مصرف انرژی برای غلبه بر نیروی جاذبه و جذب کردن ضربه حین

جهیدن به بالا و فرود آمدن می شود. دویدن در میدان و در فضای آزاد، انرژی بیشتری نسبت به دویدن

روی تردمیل یا پیاده روی به همان مسافت، صرف می کند زیرا فرد باید بر مقاومت هوا هم غلبه کند.

دویدن به صورت برداشتن گام های جهشی متوالی انجام می شود که به طور متناوب هریک از پاها آن را

انجام می دهند. چرخه دویدن را می توان به سه مرحله تقسیم کرد:

۱) مـرحـلــه حـمـایـتــی

در این مرحله پا در تماس با زمین است و بدن را در مقابل نیروی جاذبه حمایت می کند. مرکز ثقل بدن به

طور معمول جایی در بخش پایینی شکم بین دو مفصل لگن قرار دارد. پای حمایت کننده در نقطه ای جلوتر

از نقطه ای که درست زیر مرکز ثقل قرار داد، روی زمین قرار می گیرد. مفصل زانو درست پیش از مرحله

حمایتی در بیشترین میزان بازشدگی قرار دارد. هنگامی که پا با زمین تماس پیدا می کند، مفصل زانو

شروع به خم شدن می کند. بسته به سبک دویدن، این خم شدگی زانو متفاوت است. پس از خم شدن

پای حمایت کننده در زانو، لگن در طرف مقابل به پایین می آید. این حرکات ضربه را جذب می کند و عمل

هماهنگ چند عضله آنها را مهار می کنند. در ادامه این مرحله مفصل حمایت کننده لگن شروع به باز

شدن می کند و مرکز ثقل بدن از روی پای حمایت کننده می گذرد. زانو شروع به باز شدن می کند و

مفصل لگن طرف مقابل از وضعیت پایین آمده اش به بالا بازمی گردد. مرحله حمایتی به مرحله رانشی

تبدیل می شود.

۲) مـرحـلــه رانـشــی

مرحله حمایتی به سرعت به مرحله رانشی وارد می شود. پای رانشی در مفصل زانو و مفصل لگن باز

می شود به طوری که پنجه پا در حالی که ساق پا در عقب بدن قرار دارد، با زمین تماس پیدا می کند. پا

به عقب و پایین فشار می آورد و یک نیروی اهرمی ایجاد می کند که محور آن نسبت به مرکز ثقل بدن در

حالت قائم قرار دارد. با توجه به وجود این محور قائم که تا حدودی نسبت به نیروی جاذبه حمایت ایجاد

می کند، می توان این مرحله را ادامه ای از مرحله حمایتی هم دانست. در طول مرحله رانشی پا نیز

ممکن است با انقباض عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس در ساق پا کشیده و باز شود.

۳) مـرحـلــه بـازیـابــی

هنگامی که پنجه پای رانشی تماس خود را با زمین از دست می دهد، مرحله بازیابی آغاز می شود. در

مرحله بازیابی، مفصل لگن خم و در نتیجه زانو با سرعت به جلو رانده می شود. در حالی که زانو به جلو

رانده خواهدشد، با اهرم شدن بخش پایین ساق پا در مفصل زانو، ساق به بالا رانده می شود. میزان این

بالا آمدن ساق پا با کاربرد قدرت عضلانی بیشتر به وسیله دونده قابل تنظیم است. در طول مرحله

بازیابی، مفصل لگن به حداکثر خم شدگی می رسد و در حالی که بخش پایین ساق پا به سرعت به بالا

می رود، مفصل زانو به حداکثر بازشدگی می رسد. در طول این بازشدن ساق پا و خم شدن مفصل لگن،

عضلات هامسترینگ و گلوتئال باید به سرعت کشیده شوند. مرحله بازیابی با تماس پیدا کردن پا با زمین

به پایین می رسد و مرحله حمایتی دوباره آغاز می شود.

● حرکات بخش بالایی بدن

حرکات بخش بالایی بدن برای حفظ تعادل حین دویدن ضروری است. این حرکات، حرکات بخش پایینی

بدن را مهار و تعادل چرخشی بدن را حفظ می کنند. مرحله بازیابی در حرکت پا با رانش بازوی سمت

مقابل به جلو همزمان است و مراحل حمایتی و رانشی با حرکت بازوی مقابل به عقب همراه می شود.

شانه و پشت هم در این حفظ تعادل دخیل هستند. از آنجایی که حرکت پا در مرحله رانشی کندتر از

مرحله بازیابی است، حرکت بازو به سمت عقب هم کندتر است و رانش بازو به جلو با قدرت و سرعت

بیشتری صورت می گیرد.__

منبع : روزنامه سلامت

امتیاز: 0.00

وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد