قدمت اختر شناسي چيني به 4 هزار سال قبل از ميلاد باز مي گردد، چيني ها نيز تقويمي ابداع کردند که همچنان کاربرد دارد. چيني ها متقاعد شدند که حرکات خورشيد، ماه و سيارات راهنماي پيش گويي آينده است. آنها بدقت آسمان را رصد نمودند و امروزه يادداشتهاي آنها درباره ستارگان دنباله دار و ابر نو اخترها براي اخترشناسان کاربرد قابل ملاحظه اي دارد. آنها توجه خاصي به کسوف داشتند و مي پنداشتند که بد يمن است. تصور مي نمودند که کسوف بر اثر خورده شدن خورشيد توسط اژدها ايجاد مي شود و در خلال کسوف به خيابانها مي ريختند تا با کوبيدن قابلمه و ماهي تابه آن جانور را فراري بدهند.
اخترشناسي يونانيان:
افلاطون(Plato)، فيلسوف يوناني قرن چهارم پيش از ميلاد، مسالهاي براي توضيح حركتهاي آسماني وضع كرد. او ميگفت : ستارگان نمايندة موجودات تغييرناپذير و جاودانه هستند با سرعت يكنواخت و در كاملترين و منظمترين مسيرها در آسمان، به دورزمين ميگردند. توجيه افلاطون مبني بر اينكه تمامي ستارگان و سيارات بايد در مسيرهايي دايره وار (چون دايره كاملترين شكلاست) به دور زمين بچرخد، به مدت 2 هزار سال مهمترين مساله در نجوم باقي ماند.
راه حلي كه يونانيان براي توضيح اين پديدهها مطرح مينمودند، كاملاً مبتني بر مشاهدهاي بود كه از آسمان داشتند. ايشان ميديدند كه ستارگان گويي بر سطح دروني كرهاي چسبيدهاند و اين كره به دور زمين ميگردد. از طرف ديگر حركت خورشيد در دايره البروج را به همين گونه توصيف ميكردند.
آنان فرض نمودند كه زمين در مركز كره بلورين (شفاف) بزرگي قرار دارد كه اين كره در 24 ساعت يك دور به دور زمين ميچرخد. درون اين کره، كره ديگري قراردارد كه به كره اول متصل است. اين كره فلك حامل خورشيد است كه محورش حدود 23.5 درجه با محور چرخش كرة بزرگ زاويه دارد. با چرخش كرة آسمان، فلك حامل خورشيد نيز ميچرخد و در همين حين فلك حامل خورشيد به دور محور خود در يك سال در حال دوران است.
پيش از فلك حامل خورشيد، افلاک حامل ماه و زهره و عطارد قرار دارند، كه به زمين نزديك ترند و خارج فلك خورشيد، افلاك حامل مريخ، مشتري و زحل قرار گرفتهاند كه همگي به كره آسمان (فلك الافلاك) متصل اند. يونانيان سعي ميكردند كه با انتخاب اندازه مناسب براي فلكها و سرعت و جهت آنها، مدل را با مشاهده سازگار نمايند.
فيلسوفي به نام فيثاغورث(Pythagoras) و شاگردانش دستاوردهاي مهمي داشتند. اولاً فيثاغورثيان بودند كه به اين بينش دست يافته بودند كه خورشيد و ماه و ستارگان از جمله زمين، كروي هستند. البته دليل ايشان اين بود كه كره، كاملترين اشكال است و چون همه چيزها به عقيده ايشان از قوانين کامل رياضي پيروي مي کند، هر چيزي بايد كاملباشد. همچنين پيشنهاد كردند كه ماه خودش منبع نور نيست بلكه نور خورشيد را باز ميتاباند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!