1- حرکت چرخشی یا وضعی (Earth’s Rotation):
اگر زمین ثابت و بی‌حرکت می‌بود، شب و روز نیز تغییر نمی‌کرد و همواره یک طرف نیم‌کره زمین در تاریکی و سمت دیگر آن در روشنایی دائمی روز قرار می‌گرفت. اما زمین نیز مانند هر جسم سماوی دیگری به دور محور خود می‌چرخد. به این حرکت، حرکت وضعی زمین می‌گویند.
چرخش زمین به دور محورش 23 ساعت و 56 دقیقه و 4 ثانیه به طول می‌انجامد و در خلاف حرکت عقربه¬های ساعت است. این مدت زمان را شبانه روز نجومی می‌گوییم. در نتیجه این حرکت در هر 24 ساعت برای هر نقطه‌ای از زمین یک شبانه روز ایجاد می شود.
چرخش زمین به دور خود، از غرب به شرق است، اما ما اثر این حرکت را بر روی ستارگان و سایر اجرام سماوی خواهیم دید به طوریکه از دید ما، ستارگان از شرق به غرب در حال گردش به دور زمین هستند!
توالی روز و شب، صلب بودن محور زمین و حفظ زاویه انحراف میل خود با صفحه مداری، وارد شدن نیروی گریز از مرکز بر هر جسمی بر روی سطح زمین (به نحویکه در استوا بیشترین مقدار و در قطب صفر است)، پخ بودن زمین در قطب‌ها و همه و همه معلول چرخش زمین به دور خود است.
توضیح عکس: اگر یک دوربین را به سمت ستاره قطبی نشانه بگیرید و با انجام عکسبرداری طولانی مدت از آن، در نهایت دوایر هم مرکزی را مشاهده خواهید کرد که در واقع رد ستارگان به دور ستاره قطبی و قطب شمال سماوی است که این خود نشانه چرخش زمین به دور خود به‌شمار می‌رود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!