منو
 صفحه های تصادفی
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
پروژه های روباتیک
عوامل موثر بر تاریخ کاشت
چشم
انواع ستاره شناسی
پکتین
پروپرانولول
مقررات جزائی
حجت یا استدلال
انواع شخصیتهای مدیریتی
 کاربر Online
662 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  پنج شنبه 29 مرداد 1388 [10:33 ]
  عصر فضا( تاریخ علوم فضایی و سیر تحول) قسمت دوم- آغاز عصر فضا
 

کنسانتین تسیولکوفسکی را به جرأت می توان پیشگام عصر فضا دانست. زیرا این اندیشمند روسی نخستین کسی بود که به طور جدی و علمی مشکلات واقعی سفرهای فضایی را بررسی کرد و راه حل های مناسبی برای برطرف کردن آن ها مطرح نمود. او معتقد بود که به کار گرفتن نیروی رانشی مستقل از محیط، یگانه راه عملی برای حرکت فضاپیماهااست.
افق اندیشه های کنستانتین تسیولکوفسکی راهگشای بشر برای آغاز عصر فضا شد. این جمله معروف در تاریخ علم را از او نقل کرده اند: «زمین گهواره ذهن است، ولی تا ابد نمی توان در گهواره زندگی کرد.»

تصویر

تسیولکوفسکی همزمان با پرواز هواپیمای ابتدایی برادران رایت، اندیشه خود را در به کار بردن اکسیژن و هیدروژن مایع در موشک ها پیش کشید و پس از آن طرح موشک های چند مرحله ای را مطرح کرد. در این طرح چندین بخش از موشک پس از پایان کارشان جدا می شوند که کاهش جرم مجموعه را به دنبال دارند و بدین سان مجموعه ای از شتاب دهنده های کوچک تر مجال می یاند تا سرعت لازم برای فرار موشک از گرانش زمین را ایجاد کنند. اما اندیشه تسیولکوفسکی به چگونگی فرار از دام گرانش زمین محدود نبود. او به دشواری های زندگی در فضا و بی وزنی نیز فکر می کرد و امیدوار بود این پروازهای فضایی منتج به احداث یک ایستگاه فضایی بر فراز جو زمین شود تا سکویی برای سفر به ماه و سیارات دیگر باشد.

اما درست هفت سال پس از تولد تسیولکوفسکی، در سال 1882 طراح نخستین موشک از نوع موشک هایی که امروزه در سفرهای فضایی به کار می روند دیده به جهان گشود. او رابرت گادرد امریکایی بود. از 17 سالگی به طور جدی به فکر ساخت موشک برای پروازهای فضایی بود و در زمان تحصیل در دانشگاه کلارک به بررسی سوخت های احتمالی موشک پرداخت و در نهایت ترکیب هیدروژن و اکسیژن مایع را سوخت مناسبی دانست.
رابرت گادارد مردی است که دانش موشکی بشر مرهون تلاش های اوست، هر چند عمر او کفاف دیدن نتایج زحمت هایش را نداد.
در تصویر زیر گادارد را می بینید که در 16 مارس 1926 خود را برای پرتاب جدید ترین موشک خود آماده کرده است. او پس از گرفتن این عکس یادگاری پشت کلبه چوبینی پناه گرفت و موشک به کمک یک چراغ دستی جوشکاری روش گردید و در آن لحظه نخستین موشک مایع سوز راهی آسمان شد. این موشک به حداکثر ارتفاع 4/12 متر رسید و طی 5/2 ثانیه، 55 متر را طی کرد.


تصویر

  امتیاز: 0.00