برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : شنبه 05 مرداد 1387 [19:14 ]
دماسنجهایی درون فسیلها!
یکی از راههای این کار بررسی ترکیب ایزوتوپی سنگها یا رسوبات است. در خلال دورههای سردتر مانند یخبندانها آب دریا و رسوبات دریایی از ایزوتوپ اکسیژن 18 غنی میشوند. زیرا، مولکولهای آب (H2O) که اکسیژنشان ایزوتوپ دارای عدد جرمی 16 است نسبت به آنهایی که عدد جرمی ایزوتوپ اکسیژن در آنها 18 است سبکترند، پس این نوع مولکولها بیشتر تبخیر میشوند و بعد از تبدیل شدن به بارش به شکل یخ در آمده و در تشکیل یخچالهای بزرگ شرکت میکنند (به جای اینکه با چرخهی معمولی آب به اقیانوس بازگردند درون تودههای یخ محبوس میشوند). این فرآیند موجب میشود آب دریا بهآرامی از مولکولهایی که ایزوتوپ سنگینتر اکسیژن دارند غنیتر شود.
این تغییر نسبت ایزوتوپی در رسوباتی که درون آب تشکیل میشوند هم بازتاب مییابد. برای مثال، در کلسیتی که صدف روزنداران از آن تشکیل شده است نسبت O16/O18 نشانهی میانگین دمای آب دریاست. پس، اگر بتوانیم زمان زندگی کردن فسیلهای روزنداران مورد مطالعهیمان را تعیین کنیم خواهیم توانست تغییرات میانگین دمای آب دریا را در آن برهه مشخص کنیم. البته در این راه ممکن است اشکالهایی نیز وجود داشته باشند، مانند اینکه گاهی تماس پوستهها یا صدفها با آب در زمانهای بعد ترکیب ایزوتوپی آنهارا تغییر میدهد.
کیمیاگری
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!