به چربی بدن بی‌رحمانه بی‌مهری می‌شود. برخی کاریکاتورها آن را به صورت هیولایی نشان می‌دهند که فقط روی شکم . باسن قرار دارد. بدون آن که کار سودمندی انجام دهد، کالری‌های دریافتی شما را جذب می‌کند. اما چربی کارهای سودمند بسیار گوناگونی انجام می‌دهد:
1. بافت چربی همانند یک بافر انرژی کار می‌کند
پس از یک وعده‌ی غذایی، کبد و ماهیچه‌ها و بافت چربی غنایم غذایی را بین خود تقسیم می‌کنند. گلوکز به صورت گلیکوژن در کبد و ماهیچه و قطرک‌های چربی به صورت تری‌اسیل گلیسرول در سلول‌های بافت چربی اندوخته میشوند. اندوخته‌های گلیکوژن محدودند و هیچ‌گاه به کارآمدی چربی نمی‌رسند. اما بافت چربی اندوخته‌ی ارزشمندی از مولکول‌های انرژی‌زا را در خود دارد که به هنگام گرسنگی، بیماری و فعالیت بدنی به کار می‌آیند.
2. بافت چربی هورمون آزاد می‌کند
هورمونی به نام لپتین از بافت چربی آزاد می‌شود که مغز را از وضعیت اندوخته‌های انرژی بدن آگاه می‌کند. اگر بیش از اندازه چربی بخوریم، این هورمون از خوردن بیش از اندازه جلوگیری می‌کند و اگر در اثر برداشت بیش از اندازه از اندوخته‌های چربی، تعادل انرژی به هم بخورد، کاهش مقدار لپتین، زنگ خطر را به صدا در می‌آورد. توجه داشته باشید که هیپوتالاموس نقش مهمی در تنظیم رفتارهای تغذیه‌ای ما دارد و لپتین با این بخش از مغز برهم‌کنش دارد.
3. چربی نقش مهمی در باروری و بلوغ دارد
دخترانی که با کمبود هورمون لپتین زاده میشوند، نه تنها مشکل ناباروری دارند، بلکه وارد دوره‌ی نوجوانی هم نمی‌شوند. پژوهشگران به تازگی دختری را که کمبود لپتین داشت، با این هورمون درمان کرده‌اند و اکنون این دختر به دوره‌ی نوجوانی پا گذاشته است. پسرانی که دچار کبود لپتین باشند نیز به بلوغ جنسی نمی‌رسند.
4. چربی نقش مهمی در بارداری و سلامت زنان دارد
بافت چربی با تبدیل پیش‌سازهای هورمون‌های جنسی به شکل فعال آن‌ها کمک می‌کند و منبع مهم این هورمون‌ها برای حفظ استخوان‌ها در دوران یائسگی است. البته مقدار زیاد چربی می‌تواند زمینه‌ساز سرطان باشد. هم‌چنین مردانی که بش از اندازه چربی داشته باشند، ممکن است ویژگی‌های زنانه از خود نشان دهند.
5. چربی به دستگاه ایمنی کمک می‌کند
گلبول‌های سفید نوع تی، گیرنده‌ی لپتین دارند و زمانی که مقدار چربی و در نتیجه لپتین در جریان خون به زیر مقدار بحرانی کاهش یابد، نقش خود را به درستی انجام نمی‌دهند. بافت چربی برخی مولکول‌های فعال‌کننده‌ی دستگاه ایمنی نیز آزاد می‌کند و چربی پیرامون گره‌های لنفاوی در پاسخ‌های ایمنی سلول‌های جای گرفته در گره‌ها نقش دارند.
با در نظر گرفتن آن چه گفته شد، برخی پژوهشگران معتقدند چربی یک اندام است و ما باید از بدگویی‌های بسیار گسترده خود دست برداریم. افرادی که با نشانگان `براردینلی-سیپ` زاده میشوند، نقش حیاتی چربی‌ها را به خوبی نشان می‌دهند. این‌ها در بدن خود بافت چربی ندارند. بدون سلول‌های چربی، چربی‌های غذا از کبد و ماهیچه‌های سر در می‌آونرد و به کبد آسیب می‌رسانند. در نتیجه، بیمار به انسولین مقاومت نشان می‌دهد و دچار دیابت می‌شود. کودکان مبتلا به این بیماری لاغز و همیشه گرسنه‌اند. این کودکان در مراحل بعدی زندگی دچار مشکلاتی در دستگاه تناسلی میشوند و به احتمال زیاد در جوانی خواهند مرد.
ارسال ها: 164
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!